Vorig jaar toerde de Tilburgse balfolkband Té met de Canadese violiste Emilyn Stam langs diverse zomerfestivals en oogstte telkens veel lof. Eind juli mag de groep op zijn beurt de oceaan oversteken om in Canada op diverse festivals te gaan spelen en wellicht ook daar het balfolkvirus te gaan verspreiden.
Voor wie het nog niet weet, er is een levendige wereldmuziek- en folkscene in en rondom Tilburg. Maandelijks zijn er sessies onder leiding van David Cornelissen - in Kaffee Lambiek en de Hall of Fame, wordt er een heus Boerebal-festival in Moergestel georganiseerd en worden er regelmatig bals gegeven. Uit de sessieavonden in de Hall of Fame ontstond twee jaar geleden de band Té. Oorspronkelijk als trio met een akoestische bezetting van accordeon, klarinet en gitaar, maar toen op een avond de Canadese pianiste/violiste Emilyn Stam bij de sessie aanschoof werd zij al snel uitgenodigd om mee te doen. Het kwartet was een feit.
Na een try-out in de Hall of Fame en het debuutconcert in Utrecht ging het snel bergopwaarts met het Tilburgse ensemble. Er volgden optredens in Duitsland, Tsjechië, Frankrijk en op alle grote folkfestivals in Nederland, waaronder Mundial en Folkwoods. Ze haalden zelfs het acht-uur journaal in een item over Castlefest in Lisse. In 2012 kwam hun eerste cd Flamingos Gambit uit. Nu is Té aan de andere kant van de oceaan uitgenodigd om op een viertal belangrijke folkfestivals in Canada te komen spelen. Met hulp van het Nederlands Fonds voor de Podiumkunsten en Stichting Balfolkfabriek gaan zij in augustus de oversteek wagen.
De muziek die Té maakt is hoogst origineel. Het doet denken aan Balkan, klassieke, Bretonse en Scandinavische muziek en heeft een onmiskenbare stuwingskracht. Accordeonist Niek van Uden: De muziek die wij maken is geïnspireerd door Europese traditionele dansmuziek. Volksmuziek dus. Wij nemen het traditionele dansritme als basis en componeren daarmee moderne, ingewikkeldere melodieën. Onze muziek is altijd dansbaar maar tegelijkertijd hopen wij een nieuwe dynamiek aan de Europese traditionele muziek toe te voegen.
In Frankrijk en België neemt deze muziek, daar bekend onder de noemer Neotrad al langer een hoge vlucht. In Nederland is de balfolkscene inmiddels ook flink aan het groeien. Klarinettiste Conny Essbach: Het is een soort salsa maar dan uit Europa, de bals worden door heel veel jonge mensen bezocht. Gitarist Sander van der Schaaf: Wat ik heel leuk vind aan het spelen voor dansers is dat zij onze muziek actief beleven. Dus niet stilletjes op een stoel, maar dansend en reagerend op de muziek. Het wordt zo een écht samenspel tussen muzikant en publiek.
Maar Té speelt ook luisterconcerten. Sander: In Canada spelen we vooral concerten, hoewel we dat ook combineren met dansworkshops om het balfolkgevoel daar een kickstart te geven. We hopen zo een mooie culturele uitwisseling tussen de twee continenten tot stand te brengen.
Want Té gaat niet alleen optreden in Canada. Niek: Canada is bij uitstek een immigrantenland waar Europese traditionele muziek is samengekomen en geëvolueerd. Wij gaan daar, naast de optredens, veel spelen met lokale muzikanten en gaan op die manier op zoek naar hoe die stijlen zich hebben ontwikkeld. Dat wordt de inspiratie voor een nieuw concertprogramma dat we vervolgens in Europa willen spelen.
Kijk voor meer informatie op www.temusic.nl. Wil je zelf ook een keer dansen? Kijk dan op www.balfolk.nl voor een overzicht van de vele bals die in Nederland georganiseerd worden. Wie Té nog wil zien voordat ze naar Canada gaan: op zaterdag 6 juli staan ze op het podium bij het DenneFeest in Openluchttheater Hoessenbosch in Berghem (bij Oss).