Via Facebook bereikte ons het trieste nieuws dat Auke Eringa is overleden na een ziekbed van nog geen drie maanden. Auke was een groot voortrekker van de (bal-)folkmuziek in Nederland. Wie trekharmonica speelt zal ongetwijfeld eens een workshop van hem hebben bijgewoond, onder meer op Trek Er Es Uut of CaDansa. Hij speelde ook in heel wat bandjes, waarvan Sidaro het meest bekend zal zijn. Auke Eringa is 55 jaar oud geworden.

Muziek maakt al vroeg deel uit van het leven van Auke Eringa. Als hij 8 jaar oud is begint hij met piano, het idee is om een klassiek concertpianist van hem te maken, maar andere genres lonken, dus later komen daar nog ukelele, tenorbanjo en mondharmonica bij. Na zijn tijd op de muziekschool gaat zijn belangstelling al veel meer uit naar blues, jazz en pop dan naar klassiek, maar dan ontdekt hij ook nog het expressieve en wat melancholieke geluid van een accordeon en hij is gelijk verkocht. Hij schaft een 2e hands piano-accordeon aan, haalt uit de bibliotheek alle bladmuziek die hij maar te pakken kan krijgen en komt in aanraking met diverse stijlen als tex-mex, Cajun, klezmer, Balkan, musette en balfolk. Deze brede smaak zal in zijn muzikale leven telkens weer de kop opsteken. Tijdens zijn optredens op balfolkfestival CaDansa (waar hij samen met Martijn Versteegh een vaste gast was op het open podium) hoorden we zelfs menig Nederlands kinderliedje voorbijkomen.

Met accordeon of trekharmonica is hij zowel solo als in diverse formaties te zien en horen. Vaak samen met kompaan Martijn Versteegh (klarinet, fluit, schalmei, chalumeau) en/of partner Jantien Schaap (viool, nyckelharpa). De Tempeliers, De Akoestini's, Auke & Martijn, De Grove Maling en natuurlijk Sidaro, een band die in 2003 opgericht is door een paar muzikanten met een gedeelde voorliefde voor klezmer en Balkanmuziek. De leden kennen elkaar van het spansen, een samentrekking van spelen en dansen. Deze voorloper van de huidige balfolkscene was met name in het noorden van ons land te vinden, Auke Eringa stond mede aan de wieg van die bijeenkomsten.

Vanaf 2007 geeft Auke lessen en workshops trekharmonica, accordeon en samenspel, waarbij hij met bevlogenheid zijn kennis doorgeeft, zowel op het gebied van theorie als dat van de praktijk, zoals onder meer vingerzetting, balgvoering, ritmische begeleiding of versieringen van melodieën.

Daarnaast is Auke Eringa in de Nederlandse balfolkwereld bekend om zijn bijdragen aan de twee Deunenboeken van Wouter Kuijper. Op spitsvondige wijze wist hij treffende, mooie en soms grappige tekeningen te maken van diverse dansers en instrumentalisten. Tijdens een van de livestreams (op Zoom) in het afgelopen jaar tekende hij zelfs live mee.

De trekzakwereld in Nederland reageert verslagen, zijn workshops bij Trek Er Es Uut, Open Trekzak Festival en CaDansa, lessen aan de Zwolse Trekzakclub, bijdragen aan het Diatonisch Nieuwsblad en al die andere activiteiten waar hij zich met hart en ziel voor heeft ingezet zullen node gemist worden.

Onderstaande foto werd gemaakt door Ronald Rietman op balfolkfestival CaDansa in 2016. Hier is hij te zien op het open podium, eerder die dag speelde hij als gast mee met de Noorse Ingunn Bjørgo, zij schreef een speciale CaDansa-mazurka naar aanleiding van een mailwisseling met hem over die dans.
Auke Eringa, foto Ronald RietmanAuke Eringa, 9 december 1965 - 1 augustus 2021