De reacties op Folkwoods waren enthousiast, zoals ook toen Bots op het grote Dranouter Festival in 2005 de Belgen liet meezingen met De Bevalling, Aangepast, Ik ben een man ik ben een jager, Snotneus. Bij Zeven Dagen Lang oftewel Wat zullen we drinken, ging de hele tent uit z'n dak, geen wonder want deze toepasselijke hit wordt al jarenlang op Dranouter 's nachts steevast door de dj's gedraaid.
Vooral optredend op linkse demonstraties en festivals was eind jaren zeventig, begin jaren tachtig Sanders' band Bots populair. Met teksten als "Kom socialisten trekt ten strijde, kom socialisten wees paraat..." (De Lange Weg) gaf de groep duidelijk aan waar ze voor stond. De op de sociale academie geschoolde Sanders schrijft maatschappij-kritische teksten, waarin hij de humor niet vergeet. Zinnen als ‘Wij zijn Mien Kous, Piet Staal, Jan Daf en Tinus Teevee' (uit ‘Lied van de werkende jeugd') vallen niet enkel in de smaak bij een progressief publiek.
Sanders, die sinds de jaren negentig ook muziekcafé De Groot in Eindhoven runde, begon half jaren zestig bij Peter (Koelewijn) & zijn Rockets. Begin jaren zeventig richtte hij na een korte tussenstop in ‘Dirty Underwear' zijn eigen band op: De Zuid Nederlandse Fanfare, later omgedoopt tot Bots. In '75 verscheen het eerste album ‘Van Kwaad tot Erger', geproduceerd door Koelewijn. Een jaar later gevolgd door ‘Voor God en Vaderland'. Een nummer als 'Pro deo voor de EO' werd door sommige omroepen geboycot, wat het succes van de groep juist vergrootte. In '78 volgde ‘Wie zwijgt stemt toe', en in '79 ‘Je voelt pas nattigheid als je droog komt te staan'.
Een optreden in Frankfurt op het festival 'Rock gegen Rechts' in juni 1979 zorgt voor de grote Duitse doorbraak. Bots speelt er voor grote massa's. Er is een tournee van anderhalf (!) jaar. Er volgen 4 Duitstalige elpee's. Vertalingen zijn van de hand van gerenommeerde tekstschrijvers als Wolf Biermann, en Günter Walraff.
Tot midden 1988 blijft Bots in zowel Oost- als West-Duitsland optreden, maar dan wordt daar een streep onder getrokken met twee live-optredens direct op tv, een in de DDR en een in West-Berlijn. In 1990 komt het Nederlandstalige album ‘Paradijs' uit. Bots treedt daarna nog slechts incidenteel op.
Begin deze eeuw werkt Sanders aan een come-back. Hoewel het succes beperkt blijft, is zijn maatschappijkritiek onverflauwd en zijn muziek eigentijds. In een van zijn nieuwe songs 'God ben jezelf' haalt Sanders een thema aan dat hem zeer aanspreekt: wederzijdse hulp, of om het in zijn woorden te zeggen: ‘socialisme'. Er zijn ondermeer optredens op Folkwoods en Dranouter, samenwerkingsverbanden met o.m. rapper Ali B en enkele nieuwe songs. Ali B's bijdrage aan een nieuwe uitvoering van 'Zeven Dagen Lang' zijn samen met die nieuwe nummers en enkele 'oude nummers' in een nieuw jasje terug te vinden op het album 'Botsproeven' ('05). "Ik wil niet blijven terugvallen op ons oude repertoire. Je moet echt ook met een nieuwe song komen," zei hij daarover. Met die instelling werkte hij ook afgelopen jaar met zijn band aan een nieuw album. Dat zal nu naar alle waarschijnlijkheid worden afgerond met behulp van gastzangers.
Op het album 'Voor God en Vaderland' ('76) toonde Sanders destijds in het nummer 'Ali ouwe Turk' reeds een vooruitziende blik ten aanzien van het intergatiedebat:
... Ali ouwe Turk toch zijn we eigenlijk gelijk
we prikken om half 8 we wonen in eenzelfde wijk
we worden samen uitgebuit
en na jou vliegen wij eruit
we maken samen onze bazen rijk...
Gezien dat engagement zou het Sanders goed gedaan hebben als hij afgelopen zomer op de Gentse Feesten gezien en gehoord had hoe de Arabisch/Vlaamse formatie Djamelike Bots' grootste hit uitvoerde. De Turks/Gentse zangeres Melike bewees dat integratie geen eenrichtingsverhaal is, door - het aan de Bretonse traditional Son ar ghistr ontleende - ‘Zeven Dagen Lang' in het Arabisch te zingen bij een Arabisch getinte begeleiding compleet met instrumenten als qanun, daf, darbuka en ud. Maar Hans Sanders mocht het niet meer meemaken. In het voorjaar was al kanker bij hem geconstateerd, die hem nu fataal is geworden.
Zelf had Sanders een heel andere toekomst voor ogen. Drie jaar geleden gaf hij in het radioprogramma Take Care nog aan zich allerminst te oud voelen om op een podium een veelkoppig publiek te vermaken. "Voldoende, niet teveel, eten en je goed bewegen zijn de hoofdvoorwaarden om een beetje lekker in je vel te zitten. Natuurlijk ben je minder tot fysieke dingen in staat dan vroeger, maar als je bezig blijft, kun je veel. Ik draag nog steeds iedere dag zware kratten naar boven." (...) "Mijn vader zong tot zijn 88ste, Frank Sinatra tot zijn 85ste, dan kan ik dat ook wel."...
En in de lekkere meezinger 'Snotneus' ('je weet wel twee van die snotneuzen waar geen flikker mee te beginnen valt') zingt Sanders:
...soms denk ik wel waarom
zou het altijd zo gaan
als iedereen zo taai zou zijn als ik
dan zag het er misschien
allemaal heel anders uit
maar zo is het gelukkig niet
voorlopig ben ik vrij
ik kan doen en laten wat ik wil
ja ik kan doen en laten wat ik wil...
Hans Sanders, 18 juni 1946 - 3 november 2007
Zie ook http://www.bots-muziek.nl/index.php?lang=&res=&cat=band&page=sanders