Rémi Decker, doedelzakspeler in de groepen Griff en 'k Voel me Belg, gefotografeerd door DJ.Jak. Op diens site www.folk.tk staan nog meer foto's van de perspresentatie van de cd Jong Folk afgelopen vrijdag
Belgisch talent samengebracht op cd Jong Folk; zaterdag presentatie
Folk in België leeft. Als bewijs zijn vijftien jonge Belgische groepen samengebracht op de cd Jong Folk. Het zijn: Aedo, Ballroomquartet, Bal des Boiteux, Musaraigne, Netel, Griff, Les Turdus Philomelos, Dazibao, Keukkojoen, Göze, Tantra, Follia, Mairan, 'k Voel me Belg en Touche de Beauté.
De cd Jong Folk is niet de eerste die door 't Smiske en Appel Rekords wordt uitgebracht. In 2001 was er als 'Dansend Folk'. Meer dan 700 schijfjes gingen de deur uit. Van Jong Folk hopen ze er meer dan duizend te verkopen. Music & Words neemt de distributie ter hand. De cd zal buiten België ook in Nederland en Frankrijk te koop zijn.
De presentatie van de cd krijgt zaterdag een officieel tintje met de overhandiging ervan aan oud-minister Bert Anciaux. De cd is mede tot stand gekomen door subsidie van de Vlaamse Gemeenschap en Muziekmozaïek vzw.
De presentatie a.s. zaterdag 3 mei is in zaal 't Smis, Hopmarkt, Asse. Begin 20 uur, einde 08.00 uur. Toegang gratis. Tot 02.00 uur spelen er tien van de vijftien Jong Folk-groepen (zie aganda mei). Daarna is er de première van het twintig muzikanten tellende Jong Folk Wereldorkest, dat een 'uithoudingsbal' speelt, waarna ontbijt.
Voor Folkforum.nl waren Henk en Paul bij de perspresentatie afgelopen vrijdag. Henk schreef onderstaande reportage. De cd-recensie van Paul is nog in de maak.
Prachtige muziek, pannekoeken
en geuze-gezellig
-door Henk-
In het intieme Kunstencentrum 't Smiske op het Gemeenteplein in Asse onder Brussel is het doodstil. De camera draait en de TV-verslaggeefster vuurt haar vragen af op Joris Van den Cruijce. Als een volleerd pr-functionaris doet Joris zijn verhaal. Alle aanwezigen luisteren mee. Joris is een van de jeugdige dragende krachten achter de cd Jong Folk, die aanstaande zaterdag in Asse ten doop wordt gehouden.
Nu, op vrijdag ruim een week ervoor, heeft initiatiefnemer 't Smiske de pers uitgenodigd om kennis te maken met Jong Folk. Het is een cd met nummers van vijftien groepen die, aldus Joris, de komende jaren het Vlaamse folklandschap vorm zullen geven. Met dit overzichtsalbum - onder het label Appel Rekords - wil 't Smiske 'de kloof helpen dichten die gegroeid is tussen de jonge folkgroepen en het professionele circuit'.
En die kloof bestaat er zeker volgens Joris. Hij benadrukt dat er na de lichting Laïs, Fluxus en Ambrozijn veel jonge muzikanten zich op het folkgenre hebben gestort. Ze nemen de muziek serieus en beschikken over een hoogwaardige instrumentbeheersing. Met een vriendelijke smile op zijn gezicht deelt Joris toch een milde maar gerichte tik uit richting muziekindustrie en media: "Raar dat platenmaatschappijen dit niet oppikken. Het veld is veel breder dan de radio alleen toont "
P A N N E K O E K
Journalisten bekijken de cd waar het allemaal om draait. Ze bladeren door de uitgebreide persinfo en babbelen met betrokkenen. Ze nippen aan heerlijke drankjes. Weinig cola; op de drankenkaart wordt dat immers ontraden vanwege het multinationale bijsmaakje. Voor het hongerig persvee zijn er pannekoeken. Op de achtergrond klinkt de muziek van Jong Folk. Mooie nummers horen we, veel doedelzak en accordeon in een modern geluid. Duidelijk een eenheid, terwijl het toch om nummers van vijftien verschillende groepen moet gaan. Een fraaie cello valt ons op. We nemen ons voor die cd zo spoedig mogelijk eens rustig te gaan beluisteren.
DJ.Jak en zijn lief zijn er ook. Zij tonen nog de sporen van een doorwaakte nacht bij de Boombalmarathon in Gent. Ze zijn er superenthousiast over. Het heeft al met al tot 's ochtends zeven uur geduurd. Er was geadviseerd slaapzakken mee te nemen, maar van slapen is niks gekomen. Aanstaande zaterdag belooft het hier in Asse met de cd-presentaie ook die kant op te gaan. Als er voor de volhouders een ontbijt wordt beloofd, weet je al hoe laat het is…
D A N S
Op verzoek van de tv-cameraploeg vormt Joris improviserend een muziekgroepje. Live-muziek levert immers mooie beelden op, zeker als er ook nog bij gedanst wordt. En het formeren van een dansgroepje is al hemelaal geen probleem. Aan volksdans doen op 't moment een hoop Belgische jongeren, dus ook in 't Smiske. Als Joris hoort dat de accordeonist en de bassist van Touche de Beauté geen instrumenten bij zich hebben haast hij zich naar buiten en is binnen een paar minuten terug met zijn armen vol instrumenten.
D O E D E L Z A K
Doedelzakspeler Rémi Decker is op een gezonde manier fanatiek. Hij wil graag spelen. Hij is nog jong, pas 20, maar doedelt al tien jaar. Hij komt uit Wallonië maar spreek perfect Nederlands. Zijn cornemuse is speciaal voor hem gemaakt in Verviers. Hij speelt enthousiast. Accordeonist Bert Leemans, die het 'vak' leerde van Philip Thuriot, voelt hem goed aan. Het klikt. Rémi speelt zowel in Griff als 'k Voel Me Belg, twee groepen die op de cd Jong Folk staan. Hij is een talent. Hij weet mee te praten over groepen van ver voor zijn tijd zoals La Bamboche. Hij is meer door Franse muziek geïnfecteerd dan door bijvoorbeeld Ierse. Daar kan hij moeilijker vat op krijgen. Die zit niet in zijn genen in tegenstelling tot de bourrees en zo van over de zuidelijke grens.
J A Z Z
Naast de jonge Waalse Sophie Cavez van de groep Dazibao op diatonische trekzak zit Alex Kenny van Touche de Beauté. Hij bespeelt de geleende trekzak. Vorige maand is hij met zijn groep nog in De Stenge in het Zeeuwse Heinkenszand geweest. 'Mooi optreden. Leuke ontvangst. Wij komen uit de jazz, maar doen dit ook graag. We treden best vaak op, zo'n drie keer per maand. We spelen zowel bal als concert. Nee, ervan rondkomen kunnen we niet'.
Zijn Touche de Beauté-collega Bère Lauwereins heeft ook een jazzopleiding achter de rug. Speelt geregeld jazz en nu dus ook folk. De grenzen vervagen in België gemakkelijk. Bère heeft zijn basgitaar niet bij zich, maar maakt zich verdienstelijk met een interview voor de camera. "We doen het echt voor 't plezier. We kennen niet alle muzikanten die aan de cd meedoen, maar we hebben er wel enkele gekruist op festivals zoals Keukkojoen".
A P P E L
Miel Appelmans, die al twintig jaar de folkplatenzaak Den Appel in Asse bestiert, waakt bescheiden op de achtergrond over al dat jong volk. Hij ziet de musicerende en dansende jongeren aan met een vaderlijke blik. In zijn ogen schittert een glimp van melancholie. Enkele jaren geleden verzamelde hij een groep jongeren rond zich om hem te assisteren. Die jongeren richtten in oktober 2000 vzw 't Smiske op. Folkcorner Den Appel, zoals het cd-winkeltje officieel heet, leeft voort mede dankzij twintig van die enthousiaste Smiske-vrijwilligers. De winkel is tot de nok toe volgestouwd met zo'n 10.000 cd's en ook nog lp's. Appelmans hoeft maar tussen de schappen en rekken door naar achteren te lopen om in 't Smiske te geraken.
's Middags vertelde hij al ruim veertig jaar bezig te zijn met folk. Over de prachtige grootheden die in het cultureel centrum in Zelik en in Asse opgetreden hebben en nog komen. Dat hij ook daar een rol in speelt. Dat hij mede-organisatoren van de schoonheid van Lucilla Galeazzi wist te overtuigen en dat zij vorig jaar helemaal in haar uppie met gitaar op 'zijn' podium stond. Onze gemeenschappelijke passie aanvoelend adviseert hij met onverholen trots: 'Ge moet komend seizoen eens langskomen bij Garmarna en Berreguetto'.
V R IJ W I L L I G E R S
Aan de bar heeft de coördinator Reinout het over het speciale karakter van 't Smiske. Over de ruim twee jaar dat ze nu bezig zijn. Over hun sterke kanten, de vrijwilligers en de kleinschaligheid. Over hun flexibiliteit ten opzichte van de grote culturele centra die al een jaar van tevoren hun programma's klaar moeten hebben. Over het gemak waarmee ze kunnen inhaken bij andere initiatieven. Over de alsmaar opborrelende nieuwe ideeën, zoals het praatcafé dat eerdaags start met een drietal folkvrouwen onder wie Eva De Roovere (11/05). En daarna Raymond van het Groenewoud (24 en 25/05) en dan Jan De Smet (01/06), 'u weet wel die van De Nieuwe Snaar'. Dat die grote muzikanten voor 't Smiske eigenlijk onbetaalbaar zijn; "maar ze komen graag als ze horen dat we iets terugdoen voor hun muziek door jonge muzikanten te ondersteunen met zo'n project als Jong Folk".
G E U Z E
Joris Van den Cruijce jamt er ondertussen lustig op los met accordeonisten en doedelzakkers. Als de camera's niet meer draaien schuift er een gaita-speler aan. Hij doet dit nu pas want 'die van mij staat niet in re gestemd maar in do'. Als een fotograaf een paar plaatjes voor de krant wil schieten vleien een hoop enthousiaste vrijwilligers en dansers zich voor de muzikanten op de grond. Dat levert ongetwijfeld foto's op die de juiste sfeer van 't Smiske weergeven.
Joris speelt gitaar, maar louter voor zijn plezier. Niet in een groep of zo. 'Na optredens zijn hier altijd sessies. Daar heb ik veel door geleerd. Dat gaat allemaal leuk met elkaar. Bovendien staat ons Smiske niet alleen bekend vanwege de muziek maar ook vanwege de geuze…'