Image

Drones & Bellows / Dragseth Duo

Atelier Knortz, Westerdeich 9, D-25889 Witzwort,
e-mail: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. Het Duitse Nordfriesland en het Deense Jutland (ongeveer noordelijk van Husum en zuidelijk van Esbjerg) omvatten samen een gebied dat niet groter is dan een paar honderd vierkante kilometers. Door de grenscorrectie van 1920 is het gebied in tweeën gedeeld, maar de bevolking kent nog terdege een gezamenlijke culturele erfenis. Op het eerste gezicht lijken de bewoners veel gemeenschappelijks te delen, maar bij nader inzien ontdekt men toch ook veel onderscheid. Zo vindt men bijvoorbeeld al in een straal van 50 kilometer niet minder dan vijf verschillende dialecten.

Deze gemeenschappelijkheid en even zo grote diversiteit van het gebied en zijn bewoners was het uitgangspunt van de grensoverschrijdende samenwerking tussen het Noord-Duitse Dragseth Duo, bestaande uit Manuel Knortz (gitaar, doedelzak, zang) en Kalle Johannsen (gitaar, zang) en het Deense Drones & Bones, dat zich in de 17 jaar van haar bestaan ontwikkelde van een typische ‘Keltische’ groep naar een band met een volstrekt eigen geluid. Het album ‘Hiimstoun’ is bij mijn weten het eerste resultaat van deze samenwerking.

Het album begint voortvarend met ‘Weade Tar’, een nummer over vreugdevuren die al meer dan duizend jaar op 21 februari ter ere voor zowel de Noorse Goden als de christelijke St. Pieter zowel in Zuid-Jutland als in Noord-Friesland ontstoken worden. Een mooi lied met een opzwepend refrein en een mooie volle begeleiding waarin vooral een glansrol voor de fluitiste van Drones & Bellows. Ook het volgende ‘Rummelpottloopen/Rummelkompott’, een eigen lied gebaseerd op een oud gebruik om op 31 december met de rommelpot langs de deuren te gaan, is voorzien van een aanstekelijke refrein dat gauw neigt tot meezingen. Het instrumentale ‘Lizzy’s waltz’, gecomponeerd door Drones & Bellows-violist Bernd von Appen, kent een prachtige klankkleur door de combinatie van accordeon en de Duitse kamer doedelzak.

Helaas heeft niet al het materiaal dit hoge niveau. Halverwege de cd valt de spanning weg en worden de eigen composities wat eenvormig. Niet blij word ik bijvoorbeeld met ‘Madeleine’, dat vocaal zeer onvoldoende uit de verf komt. Gelukkig weet de prachtige ballade ‘Bryllup på jordsand’ met wel liefst veertien coupletten, te voorkomen dat de aandacht volledig weg zakt.

Bijtijds herpakt de groep zich tegen het einde van de cd weer volledig met enkele mooie traditionele liederen. ‘De fief söhns’ is een schitterende middeleeuwse ballade, gedragen gezongen door gastvocaliste Martje Johannsen. Hoewel deze uitvoering niet de intensiteit die als bijvoorbeeld die van Helmut Debus op zijn album ‘Kaamt tohoop’ uit 1979, mag het resultaat er zeker zijn. Het vrolijke ‘Maenouder’ (met elkaar), oorspronkelijk uit het Italië van de beginjaren ’20 en bekend van het Duitse duo Zupfgeigenhansel, fungeert als motto van dit cd-project.

De cd is met bijna 64 minuten aan de lange kant. Met een meer kritische selectie zou er sprake geweest zijn van een klasse-cd. Dat is het nu helaas net niet.

Assie Aukes : waardering: 8-