Ode aan de gewone man
Fred Eaglesmith is een Canadese singer-songwriter met Friese voorouders. Zijn 'pake' Rintsje Elgersma verliet in 1937 de familieboerderij in 't Heidenskip (een gehucht in de buurt van Workum) om zijn geluk in Canada zoeken. In Canada veranderde de naam Elgersma al gauw in Eaglesmith. Fred Eaglesmith groeide op in een streng gereformeerd gezin, maar dat belette hem niet om in de voetsporen van Elvis, zijn jeugdidool, te treden.
Sinds de begin jaren tachtig maakte hij reeds elf albums, soms solo, soms met zijn band
The Flying Squirrels. Begin dit jaar nam Eaglesmith het album Balin op. Op dit album laat hij zich begeleiden door The Flathead Noodlers.
Balin is een ode aan de gewone man op het Canadese/Amerikaanse platteland. In pakkende liedjes weet Eaglesmith de essentie van het leven op dit platteland te treffen. Een mooi voorbeeld hiervan is het lied 'John Deer B':
Well I watched him from the window
As he parked across the lane
His face was red and sunburned
His clothes were old and stained
He wasn't a collector
He hadn't come for a bargain
He needed that old tractor
To farm that old farm
It was a John Deer "B"
With a row crop front end
Hand crank and a flywheel
And the original paint
Eaglesmith is een meester in dit soort liedjes en op Balin staan er vele. Toch blijft het geheel, in vergelijking met zijn solo-albums, wat aan de oppervlakte. Dit komt deels door de liedjes zelf: het zijn er veel (17!) en er komen geen grote emoties los op dit album.
Het tweede manco is het muzikale idioom: The Flathead Noodlers begeleiden bekwaam, maar nergens virtuoos. Daardoor kabbelt dit album rustig voort en kan het gebeuren dat een verstild liedje over een trein (The Rocket) kan uitgroeien tot het mooiste liedje van het album.
Had Fred Eaglesmith nog eens kritisch naar de selectie liederen geluisterd en had hij zich laten begeleiden door een echte blue-grassband, dan had Balin een erg goed album kunnen zijn. Nu is het niet meer dan 'Leuk, maar…'
Assie Aukes - Waardering: 7