Bob Dylan laat in Brussel verpletterende indruk
Peter Mestach was er zondag in Brussel bij. Bob Dylan speelt beste concert in België totnogtoe, concludeert hij in zijn recensie in De Standaard. In Oberhausen was Dylan een avond ervoor nog geregeld de weg kwijt, maar in Vorst-Nationaal revancheerde hij zich voor 9000 toeschouwers met een ruim avondvullend concert. Over een maand, op 2 juni, treedt Dylan op in Ahoy, Rotterdam. Enkele citaten uit De Standaard:
…Dylan ziet er dezer dagen uit als een replica van Hank Williams: in een wit western maatpak en met een zwarte Stetson op het hoofd dirigeert hij zijn band alsof die in een saloon in Nashville staat. Maar wanneer Dylan en groep iets over achten openden met ,,Hallelujah, I'm ready to go'' (als hillbilly gearrangeerd), keek de zaal met torenhoog respect toe: deze man is uitgegroeid tot dé rondreizende vertegenwoordiger van alle typisch Amerikaanse rootsstijlen (,,americana'')…
…Zijn band draagt natuurlijk in grote mate bij tot de ontspannen manier waarop Dylan musiceert. Met een klasbak als Jim Keltner achter de drums evolueerde een huppelend ,,Tweedle dee and tweedle dum'' (een van de vijf songs die hij uit de nieuwe cd, Love & theft, speelde) tot rockabilly waarop totnogtoe enkel Carl Perkins een patent had. En toen de multi-instrumentalist Larry Campbell de viool bovenhaalde voor een adembenemend ,,If you see her, say hello'' lag Vorst aan Dylans voeten. Nooit eerder haalde de bard zo sterk uit, nooit eerder zong hij zo intens en zuiver…
…Een aantal klassiekers liet hij voor wat ze waren. Liever concentreerde hij zich op bij momenten briljante lezingen van poëtische hoogstandjes zoals ,,Visions of Johanna''. Broos, teder en ter plekke voorzien van grappige tekstaanpassingen (of herhalingen, maar dat is Dylan)...
…Na bijna twee uur verliet Dylan het podium om terug te komen voor een lange reeks bisnummers. Daarin kreeg Vorst een aantal klassiekers, maar ditmaal concentreerde de uitvoerder zich wél op die extra ronde. ,,Love sick'' betekende vijf intense minuten. En zelfs een tourstable als ,,Like a rolling stone'', met alle zaallichten aan en een massa die tot in de nok uit de bol ging, zat weerom vol vitriool en gif voor een met uitsterven bedreigde vrouwenkaste…
…Bijna een half uur later kwam een onvermoeibare cabaretier nog eenmaal terug voor een mokerhard ,,All along the watchtower'', dat nog dreigender klonk dan wat Jimi Hendrix en Neil Young er samen in hun beste dagen mee deden….
Thé Lau
Thé Lau CD van de week op BRTO
De cd van de week op de BRTO, de Bergse Radio en Televisie Omroep (Bergen op Zoom) heeft tot cd van de week verkozen: "De God van Nederland"van Thé Lau.
Thé Lau timmert hard aan de weg na het uiteenvallen van de populaire groep The Scene (1979-2000. Zijn cd "De God van Nederland" wordt niet alleen in Nederland gewaardeerd. Ook in België worden er geregeld nummers van op de radio gedraaid. Ook was Thé Lau er onlangs te gast in het VRT 1 programma Dito de middag voor zijn optreden in de AB in Brussel.
Emoties
De drijvende kracht achter The Scene, tevens frontman, zanger, componist en tekstdichter verrast vriend en vijand met zijn eerste Nederlandstalige soloplaat. Thé heeft getuige de 10 prachtige liedjes op die plaat nog niets verloren van zijn talent om emoties in tekst en melodie te vangen. De BRTO wordt zelf bijna even lyrisch in haar persbericht: "Hoewel het moeilijk is één bepaald lied tot het mooiste van de CD aan te wijzen, maakt het duet "Onder aan de dijk" met de Belgische zangeres Sarah Bettens van de immens populaire groep K's Choice, als zodanig een goede kans. Maar tegelijkertijd moet worden geconstateerd dat ook een flink aantal andere liedjes voor die titel in aanmerking komt. "De God van Nederland" is een welhaast literaire popplaat geworden. Het zou niet meer dan terecht zijn wanneer de teksten van Thé Lau over enkele jaren door middelbare scholieren op hun boekenlijst mogen worden opgenomen. Tenslotte is dat bij veel Bob Dylan-teksten ook toegestaan". De BRTO draait "De God van Nederland" van Thé Lau tot komende zaterdag als CD van de Week.
Chasing Rainbows
Chasing Rainbows: opmerkelijk voorprogramma
In het voorprogramma van Hallo Venray speelde vorige week een opmerkelijk voorprogramma, de groep Chasing Rainbows.
Henk Jonkers, de drummer van Hallo Venray, vormt deze groep samen met Anne Soldaat van Daryll-Ann, Dick Brouwers (ex Soft Parade) en de amerikaanse zanger Lawrence Rengert.
Ze brengen een repertoire met americana, country en jazzy improvisaties.
Hallo Venray is met Chasing Rainbows in het voorprogramma nog te zien: Struik Lemelerveld 4/5, Gigant Apeldoorn 10/5.
Snakes in Exile stellen vanavond vanaf 20 uur hun nieuwe cd Merrily Polluted op het podium voor in CC De Markthallen, in Herk-de-Stad.
De cd is uitgebracht door Wild Boar Music WBM 21036.
Eugene Edwards met Woven Hand
Loodzware Edwards, zo kan God het
nou ook weer niet bedoeld hebben….
Eugene Edwards duikt geregeld met zijn project Woven Hand op. Afgelopen week stond hij in 013 in Tilburg. Paul Geerts was erbij voor het Brabants Dagblad en leed onder een overdosis aan melancholie. Enkele citaten:
…Het uitgangspunt van Edwards is dat de mens een zondaar is. Met muziek lijkt de Amerikaan te zoeken naar verlossing. Zondigen. Dat is het voornaamste thema in zijn teksten. De loodzware muziek, een huiveringwekkende mix van bluescountry en folk , sluit daarop aan….
…Op het podium zat een man met een missie, die voornamelijk hemzelf betreft. Voor enigszins luchtige melodieën, die op de eerste platen van Sixteen Horsepower nog wel voorkomen, is niet langer plaats. Edwards gunt zichzelf nauwelijks lucht…
... Hij laat zich niets gelegen aan wat anderen (hooguit God) van hem verlangen…
…het imago van de gekwelde mens voelde soms pathetisch. Luisterend naar Edwards, en alle ellende op deze wereld in ogenschouw nemend, rijst dan de vraag: zo kan God het nou ook weer niet bedoeld hebben…