Kirsty McGee - No 5
Kirsty McGee & The Hobopop Collective - No. 5 - Hobopop Recordings (www.kirstymcgee.com)

Afgelopen seizoen waren Kirsty McGee & Mat Martin voor een korte tour in ons land. Ik zag een optreden van dit duo in Eindhoven en raakte geboeid door de krachtige stem van McGee (helder met een twist), de mooie, intiem gezongen songs en sterk spel, van haarzelf op gitaar en met name van Martin op banjo en gitaar. Op haar jongste album, No. 5, is Kirsty McGee voor het eerst te horen met haar volledige begeleidingsband, The Hobopop Collective en toch is de sfeer nagenoeg hetzelfde, intiem maar tegelijk rijk van kleur.

Ze ziet er niet doorsnee uit en zo klinkt ze ook niet. De Britse Kirsty McGee is een onafhankelijke, kritische zangeres, die haar eigen weg bewandelt. Dat levert waarschijnlijk geen groot commercieel succes op, maar wel prachtige liedjes die het beluisteren meer dan waard zijn. Met haar debuut Honeysuckle (2002) werd ze dan ook meteen genomineerd voor een BBC 2 Folk Award als beste nieuwkomer. No. 5 bevat zowel oud als nieuw werk en werd op 10 oktober 2009 live opgenomen in het Contact Theatre in Manchester. Kirsty McGee kan met haar stem de lekker ontspannen sfeer oproepen van een nachtclub en doet dat gelijk bij openingsnummer Omaha, maar ze kan ook diep doordringen tot in je vezels. De anti-oorlogsballade Last Orders is een juweeltje met banjo in de hoofdrol, subtiele gitaar, donker inkleurende bas en fijne accenten van de basklarinet. Het kwetsbare, maar heerlijk indringende Dust Devils staat met nog 3 andere stukken ook op haar meest recente studio-album, The Kansas Sessions, dat opgenomen werd in Amerika, in de studio van Mike West (onder liefhebbers van americana bekend van het duo Truckstop Honeymoon) en op de Hobopop EP die ze eerder uitbracht. Van haar debuut komt Bliss, waarmee je mooi kunt horen hoe haar stem nog gegroeid is in die jaren.

Hoewel de muziek van Kirsty McGee verwantschappen vertoont met de Engelse folk, is ze bepaald niet puristisch, ze verwerkt graag invloeden uit New Orleans, bluegrass of oldtime jazz in haar werk. Aan de oppervlakte gaan de liedjes over bijvoorbeeld steenfruit of stofvlokken, maar daaronder broeit iets, misschien een relatie of anders een kritische noot. Toch is het niet ontoegankelijk wat ze laat horen op No. 5, de fijne melodieuze klanken kruipen juist onder de huid en houden je aandacht vast. Voor liefhebbers van goede luistermuziek is dit een mooie introductie van het werk van Kirsty McGee en een aanwinst in de collectie.

Mirjam Adriaans

Kirsty McGee is op 8 augustus 2010 samen met Mat Martin te gast op het Noordfolk Festival in Veenhuizen (www.noordfolk.nl).

Bezetting van The Hobopop Collective: Kirsty McGee (zang, gitaar) Mat Martin (banjo's, tenor gitaar, banjo uke, zang), Nick Blacka (contrabas), Rob Turner (drums, rommel). Gasten: James Steel (electrische gitaar), Clive Mellor (mondharmonica), Christopher Cundy (basklarinet, saxello).