Champagne Charlie - Hobo Signs & Railroad Lines - MCBR2011-7
Na hun cd Waitin' On Roosevelt (2008) over de legendarische president ging de Zeeuwse groep Champagne Charlie aan de slag met een programma over de traditie van de Amerikaanse hobo's. Door medewerking van het Roosevelt Study Center, dat in 2011 zijn 25-jarig bestaan vierde, kregen ze de kans om deze hobo's ook te belichten op een album. Op de cd Hobo Signs & Railroad Lines heeft Champagne Charlie 15 songs van bekende en minder bekende componisten bijelkaar gebracht.
Als het om hobo's gaat kom je natuurlijk algauw terecht bij folk-icoon Woody Guthrie en zijn ultieme hobolied I Ain't Got No Home, maar ook John Prine en Hank Williams schreven er mooie songs over. Veel minder bekend zijn Goebel Reeves of Arthur 'Blind' Blake, maar ook hun songs (Hobo's Lullaby en Police Dog Blues) mogen er zijn, zo blijkt bij beluistering.
Net als op de eerdere albums van Champagne Charlie is de uitvoering akoestisch, veel snarenwerk (diverse gitaren, percussie, mandoline, banjoline), maar ook de mondharmonica is prominent aanwezig. Gait Klein Kromhof weet telkens weer die karakteristieke treinsfeer op te roepen, creëert een pareltje met het instrumentaaltje Hobo Blues ('Big' Walter Horton) en maakt even een lekker ritmisch uitstapje met de Jew's harp (mondharp) in The Big Rock Candy Mountains, het nummer van Harry McClintock dat verhaalt over het paradijs waar de hobo's naartoe wilden na hun dood. De gitaren vertolken het ritme van de treinen, hetgeen mooi tot uiting komt in de folk standard Freight Train van Elizabeth Cotton. Voeg daaraan toe de warme en licht gerafelde vocalen van zanger Sjef Hermans en je waant je zo een jaar of '80 terug in de geschiedenis.
Behalve de lekker naturel geproduceerde muziek biedt Hobo Signs & Railroad Lines ook een blik in de geschiedenis via het bijgevoegde boekje. In het kort krijg je een overzicht van het hobo-tijdperk, vanaf halverwege de 19de eeuw tot de teloorgang door wettelijke verboden, modernisering van de treinen en de opkomst van de auto. Hobo's waren vaak mannen die leefden van de seizoensarbeid, maar ook muzikanten reisden zo gratis. Soms werd voor hen een oogje toegeknepen als ze een paar nummers wilden spelen. In hun onderzoek kwam Champagne Charlie zelfs een Nederlandse hobo tegen, Gerard Leeflang uit Rotterdam, die een boek over zijn belevenissen schreef. Als toegift bevat het cd-boekje enkele voorbeelden van de 'hobo signs', tekens die de hobo's gebruikten om met elkaar te communiceren, een soort voorloper van de hedendaagse grafitti.
Hoewel Champagne Charlie steeds dicht bij de originele liedjes blijft is het nergens een klakkeloos naspelen geworden, de band heeft in het bijna 25-jarig bestaan een eigen geluid opgebouwd dat ook op dit album naar voren komt. Daarnaast is Hobo Signs & Railroad Lines een heerlijk muzikaal geschiedenisboek, dat je op een wel heel fijne manier mee terug neemt in de tijd van zwervende arbeiders, open goederenwagons en een hard bestaan.
Mirjam Adriaans