The Unthanks - Mount The Air - Rabble Rouser Music
De zusjes Rachel en Becky Unthank uit het Britse Northumberland deden tien jaar geleden al stof opwaaien met hun debuutalbum Cruel Sister. Zij benaderden de folktraditie op geheel eigen wijze en zijn dat blijven doen, toen nog onder de naam Rachel Unthank & The Winterset, sinds 2009 als The Unthanks. Het is alweer vier jaar geleden dat hun vorige studio-album, Last, verscheen, toch hebben de zussen niet stilgezeten in die tijd. Onder de noemer Diversions werden drie live platen uitgebracht met werk van Robert Wyatt en Antony & The Johnsons en een samenwerking met de Brighouse & Rastrick Brass Band, er werd filmmuziek gecomponeerd en meegewerkt met andere muzikanten, o.a. Martin Green (Lau), Sting, Martin Hayes en een Eerste Wereldoorlogproject met Sam Lee. Ondertussen kregen Rachel Unthank en haar man Adrian McNally twee kinderen en vond Becky Unthank de tijd om in het huwelijksbootje te stappen.
En nu is er Mount The Air, uitgebracht op hun eigen platenlabel RabbleRouser. Wederom houden de zussen zich niet aan vastgestelde folktradities, maar staan nun hemelse stemmen centraal in een filmisch georkestreerde setting. Toch op zijn minst in het ruim tien minuten durende titelnummer Mount The Air, waarmee de plaat opent. Gelijk valt daarin de eenzame trompet op van Tom Arthurs, maar als je vaker gaat luisteren ontdek je nog zoveel meer. Het stuk is gebaseerd op een traditionele ballade, maar is door pianist en arrangeur Adrian McNally uitgewerkt tot een filmisch verhaal. Een episch stuk, net als het bijna elf minuten durende Foundling. Toen McNally een paar jaar geleden benaderd werd door het Foundling Museum in Londen lukte het hem wegens tijdgebrek eenvoudig niet om een stuk te maken over het door Thomas Coram opgerichte Foundling Hospital (waar in de 18de eeuw vondelingen en verweesde kinderen werden opgevangen), maar het idee bleef rondspoken en met een opname voor deze nieuwe plaat als resultaat.
Aan beide nummers is door de zusjes Unthank een tekstuele bijdrage geleverd, iets wat de dames nog niet eerder hadden gedaan. Rachel raakte geïnspireerd door de muziek die McNally voor Foundling maakte en leverde een bijdrage aan het daaropvolgende Last Lullaby. Becky schreef zowel voor het titelnummer als voor het intrigerende Flutter, dat op single is uitgebracht en met een onwereldse sfeer naar triphop neigt. Overigens is er nog ruimte genoeg voor de folktraditie, bijvoorbeeld in Magpie, met een sterk staaltje samenzang van Rachel en Becky Unthank en Niopha Keegan. Deze laatste is de violiste in de band en mag haar talent laten schijnen in het instrumentale For Dad, dat ze ook zelf neerpende en ingeleid wordt door gesproken woorden van haar vader Patrick Keegan die enkele jaren geleden overleed. Tenslotte mag gitarist en bassist Chris Price het album afsluiten met zijn compositie Waiting, waarin een hypnotiserend basgeluid doorvlochten wordt met zacht getinkel en melodieus strijkwerk, drummer Martin Douglas is hier te horen op tabla, een Indiaas percussie-instrument.
The Unthanks lijken zichzelf telkens opnieuw uit te vinden, en dat maakt elk nieuw album iets om naar uit te kijken. Mount The Air is geen uitzondering, gelaagde composities, hemelse stemmen en tragische folkverhalen blijven boeien tot het onontkoombare eind. Gelukkig is er een repeatknop.
Mirjam Adriaans