David Munnelly - Aonair - Appel Rekords APR1387
Door de jaren heen nam de Ierse trekzakvirtuoos David Munnelly diverse albums op, met bands, in duo- of triobezetting, grote projecten dus. Maar hij wilde ook graag een keer een cd opnemen in pure vorm, alleen hijzelf en zijn accordeon. Tijdens opnames kwam hij erachter dat hij zichzelf kon begeleiden door middel van tracking en aldus geschiedde. In twee dagen tijd kwam Aonair tot stand in De Parel van Zuilen in Utrecht. Vervolgens toog het boeltje naar Herentals, waar de mix en master in de studio van Philip Masure werden gedaan.
Een deur die opent, voetstappen en dan de klanken van de trekzak, daarmee vertrekt Aonair, om na tien heerlijk wervelende nummers te landen met opnieuw stappen en een deur die dichtslaat. Vervolgens zijn we buiten, er praten mensen en het carillon speelt een melodie, dat hebben we toch net tijdens onze muzikale reis gehoord? Inderdaad, de Utrechtse beiaardier Malgosia Fiebig is de enige gastmuzikant op deze schijf, zij heeft Someone uitgevoerd op het carillon van de Domtoren en dat werd door Munnelly prompt toegevoegd aan zijn compositie, die nu bedoeld is als eerbetoon aan Utrecht, de stad waar hij woont en zich inmiddels al jaren thuisvoelt.
Munnelly componeert veel, maar niet alles haalt uiteindelijk een plaat. De meeste melodieën van dit album zijn ontstaan in een tijdsbestek van ongeveer twee jaar, vaak naar aanleiding van gebeurtenissen (zoals het opgewekte Lily, over zijn eerste nichtje, het dochtertje van zijn broer, en wat hij aan haar hoopt te vertellen ooit), gesprekken met vrienden (Emannuelle) of soms al filosoferend. Bijvoorbeeld over dat je iets achteraf gezien eigenlijk eerder had willen weten (Knowing) of dat je denkt dat je iets al eerder hebt meegemaakt, zoals Déjà Vu, waarbij lekker inventief wordt gespeeld met herhalingen. Titelnummer Aonair schreef hij op de avond dat hij zijn nieuwe accordeon kreeg, met extra bassen, die hij zo te horen toen ook maar gelijk heeft uitgeprobeerd. En drukt die stem tussendoor nu verwonderde blijdschap uit of juist het ongeduld om dit fijne instrument zo snel mogelijk te bespelen?
Hij maakte vooraf geen bewuste keuzes over welke nummers op plaat gezet zouden worden, datgene wat in die twee dagen bij hem opkwam werd opgenomen. Corazon (genoemd naar zijn favoriete koffiemerk van Simon Levelt) ontstond zelfs pas op de dag van de opname. Geklap en zuchtende balgen geven uiting aan het koffiezetproces van de machine, die hier trouwens ook een gastrol lijkt te spelen.
En voor je het weet is de vlucht van Aonair (dat overigens een Iers woord is en alleen of solitair betekent) alweer voorbij, de luisteraar heeft kunnen genieten van een speelse reis vol avontuur door een wervelend muzikaal landschap, ontstaan uit de gedachtenspinsels en zieleroerselen van David Munnelly, die weliswaar uit Ierland komt, maar beslist geen standaard Ierse muziek speelt. De stukken zijn in laagjes opgebouwd, er wordt gespeeld met zowel ritme als melodie, soms lopen die lijnen gewoon door elkaar heen en lijkt het zomaar alsof er meerdere muzikanten aan het werk zijn. Zo wordt de trekzak een prachtige spreekbuis voor de ziel van een klasbak van een muzikant.
Mirjam Adriaans
David Munnelly is een van de muzikanten die meedoet aan de folkmarathon Folk voor 555, die plaatsvindt op 28 en 29 december in Hilversum (zie Facebook). Hij speelt dan samen met fluitist Ies Muller.
Voor meer info over David Munnelly en overige tourdata zie: http://davidmunnelly.com.