-door Mirjam Adriaans, foto's Ronald Rietman-
Hij mag dan een Ier zijn, John Blek richt zich bepaald niet op traditionele folk. De singer-songwriter uit Cork City schrijft zelf zijn wondermooie liedjes, met onder meer Tim Hardin en Nick Drake als voorbeeld. Zijn intense zang weet te raken tot op het bot, terwijl zijn gevoel voor humor een luchtig tegenwicht biedt, zo bleek gisteravond in Eindhoven.

Op aanraden van Kris Drever (een uitstekende Schotse muzikant, ik zag hem ooit live met Lau), die op Facebook meldde dat hij meespeelde op een prachtige plaat van John Blek, schafte ik blind On Ether & Air aan. Ik luisterde en hoorde een fijne stem die prachtige teksten zong, vergezeld van mooi gitaarspel (niet alleen van Drever trouwens, Blek is zelf zonder meer een vaardige fingerpicker). Maar iets dat opgenomen is in een studio met gastmuzikanten is toch anders dan een live optreden, dus zag ik uit naar het concert dat gepland stond in december 2021 bij De Maandag van Van Meurs. Dat mocht vanwege de zoveelste ronde maatregelen helaas niet plaatsvinden, maar een jaar later is het dan eindelijk zover in een goed gevuld Meneer Frits bij de reeks die inmiddels Americana Mondays heet.

John blek bij Meneer Frits, foto Ronald Rietman
John Blek bij Meneer Frits

Gelijk vanaf de eerste noten weet Blek te boeien. Bij de regels "Give me water for my whiskey / For there′s bitterness in me / I did not come here for your council / Just a drink to sleep easy" ben ik verkocht. Hannah is een stuk van Thistle & Thorn (2019), een van de vier albums uit het Catharsis project, dat draait om de thema's zee, aarde, asresten en lucht. En daarin heeft hij een en ander te vertellen, al meldt hij al heel snel dat liedjes helemaal geen diepgang hoeven te hebben, zo gaat Lace over scrollen op Facebook, trouwfoto's zien van een ex en dan opgelucht denken "I dodged the bullet". 

De toon is gezet en vervolgens blijft hij indruk maken. Zijn liedjes zijn live heel puur en worden gezongen met een wereld aan gevoel, alsof hij al een heel leven achter de rug heeft, terwijl hij nog maar net 36 is. Zelfs de aankondigingen lijken een muzikale inslag te hebben, alsof hij poëzie voordraagt, terwijl hij 'gewoon' vertelt waar een liedje over gaat en dat dan ook nog vaak met gevoel voor humor. Op een of andere manier krijgen die eigen nummers toch een folky sfeer mee, die overigens niet per definitie Iers hoeft te zijn. Een van zijn voorbeelden is de Amerikaan Tim Hardin, rond wiens If I Were A Carpenter hij zelfs een eigen nummer schreef.

Al dat moois wordt afgewisseld met heerlijke verhalen over Cork City en de omgeving, de banen die hij gehad heeft, onder andere in een gitaarwinkel, wat hem betreft is dat net zoiets als een alcoholist achter de bar zetten. Daar kwam regelmatig een dakloze man, die het duurste instrument pakte en daarop ging spelen, het levert een prachtige ode aan vrijheid en moed op, Empty Pockets (van The Embers, 2020). Want de beste baan die hij ooit heeft gehad heeft hij nu, zo vertelt hij. En dat hij een muzikant is in hart en nieren dat laat hij twee sets lang vol overtuiging horen.

Hij speelt veel werk van On Ether & Air (onder meer mooie versies van Cormorant, Forest Strong, Empty Days, Long Strand en Gone, Gone), het album dat hij vorig jaar zou komen voorstellen, maar we horen ook oudere stukken, zoals het machtig mooie a capella slot van de eerste set, Needle And Thread, dat op Catharsis Vol. 1 (2017) begeleid door een harmonium al imposant klinkt, maar nu in alle eenvoud tot in je ziel weet door te dringen.

John Blek a capella, foto Ronald Rietman
John Blek a capella

En er is een nieuw album in aantocht, Until the Rivers Run Dry, dat op 17 februari zal gaan verschijnen; daar krijgen we dus ook al een voorproefje van in de vorm van Lyric & Air, eigenlijk een duet, maar ja, economische crisis en zo, dus doet hij het in zijn eentje. Het lied wordt er alvast niet minder fraai van en voor je het weet is John Blek alweer aan de toegift toe. Daarvoor gaat hij de zaal in, om onversterkt The Times They Are A-Changing te doen, een lied dat volgens hem nu nog minstens zo actueel is als toen Dylan het schreef. En waar de bezoekers eerder nog wat aanmoediging nodig hadden om hier en daar mee te zingen, gebeurt dat nu als vanzelf. 

John Blek is deze week nog op diverse podia te zien:
wo 14 december TivoliVredenburg, Utrecht 
do 15 december Spot - Lutherse kerk, Groningen 
vr 16 december Cultureel Centrum de Brink, Obdam 
za 17 december de Amer, Amen