Groeten Uit Oisterwijk,
Jos Creusen.
Marc Bekaert de drijvende kracht achter het helaas ter ziele gegane Belgische folkmagazine 't Bourdonske.
Marc Bekaert
Overweldigend succes fenomeen balfolk
Ondanks de blijvende boom zijn de uitschieters bij de groepen van bij ons
toch witte raven. Dan maar weer KADRIL met het schitterende project LA
PALOMA NEGRA en OLLA VOGALA met de voorstellingen van hun nieuwe cd en
talloze nevenprojecten van grootmeester Wouter Vandenabeele (jammer dat er
geen dvd komt van zijn Hadjidakis-project tijdens de culturele opening van
de Olympische Spelen).
Toch ook een nieuwkomer met EMBRUN (toch wel de beste
nieuwe balgroep) ondanks wat overexposure op de vele boombals. Omdat ze nog
geen cd hebben krijgen ze hier voorrang op FOLLIA. Het in het verleden wel
eens overroepen AEDO bevestigde zijn talent op cd en zal hopelijk verder
blijven rijpen.
In Wallonië zie ik naast gevestigde waarden als TRIO TRAD,
TRIVELIN en Didier Laloy of traditionalisten als LES MUCHARDS interessante
nieuwkomers als DAZIBAO. Zoals TRIO TRAD het aanpakt hoeft voor mij niet. De
nieuwe supergroep HORIZONTO kan mij meer kan bekoren dan bijv. FOLK IN
KWADRAAT.
FANFARE DU BELGISTAN voor mij toch wel een ontdekking op cd. Echte
nieuwkomers als YUKA, SAVOUREE, MEANDER en ANVELD zijn goed bezig. Het
Latijnse project LAPSUS ANIMAE van de groep ELÉONOR rond zangeres Elly
Aerden heb ik helaas nog niet gehoord.
Nederland hinkt me dunkt toch wat
achterop met alleen maar LIRIO en DUBIUS. Het Noord-Franse EDMÉE DANS LES
ORTIES heeft ook wel wat in zijn mars. En hun streekgenoten van TARAF DÉKALÉ
trokken mij weer naar het (muziek)theater (DÉDÉ LE TAXI).
BUITENLANDSE GROEPEN
De Route ’04-concerten van de WATERBOYS en HOTHOUSE FLOWERS maakten op mij
nogal indruk en ook de combinatie van deze laatsten met o.a. Donal Lunny &
Mairtin O’Connor (Irish Legends waar ook Martin Hayes schitterde). O’Connor
was iets minder in St Chartier. Op n° 3 zet ik Savina Yannatou en haar
wonderbaarlijke PRIMAVERA EN SALONICO orkest als niet door iedereen
gesmaakte afsluiter van Brugges Festival.
De DAVID MUNNELLY BAND was zowel live (AIRBAG en elders) als op cd (BY HECK) en dvd (IRISH UNPLUGGED) een revelatie. Op dat nieuwe dvd-label Aditi van Music & Words mogen we nog meer fraais verwachten (BRASS ON FIRE met FANFARE CIOCARLIA).
De dvd REIZIGERS UIT RAJASTHAN van het Nederlandse INTERNATIONAAL DANSTHEATER met veel zigeunermuziek uit diverse regio’s vind ik een geslaagde registratie van een groep die zelden of nooit nog op een Belgisch podium geraakt.
De ARMENIAN NAVY BAND rond de Turks-Armeense percussionist Arto Tunçboyaciyan vind ik een interessante crossover, soms iets te bombastisch maar soms ook heel geestig en swingend.
Het Catalaanse DUSMINGUET vind ik nog altijd de voor
folkies interessantste mestizogroep.
Dan zijn er nog nieuwe namen als DR FAUSTUS in Engeland, het Franse LE SYNDROME DE L’ARDECHE of het Noorse MAJORSTUEN, maar echte revelaties zijn dat (nog) niet.
De KLEZMATICS hun RISE UP dateert eigenlijk al van eind 2003 maar verdient hier toch nog een vermelding.
FESTIVALS
Als er dan toch moet gekozen worden ga ik voor ROUTE ’04, AIRBAG en ETOILES
POLAIRES die bij momenten heel interessant waren. Deerlycke Folk kende een
mooie editie, waarvan ik HEVIA de absolute muzikale topper vond en niet het
wel ambiancevolle MES SOULIERS SONT ROUGES. Brugges en Sfinks festival
worden nog veel te weinig bezocht door de folkies. Dranouter, Gooikoorts,
Labadoux en St Chartier waren heel gezellig maar kunnen me niet echt meer
verrassen. Alhoewel het weinig uitschieters telde wordt het nieuwe WINTER IN
DRANOUTER hopelijk een blijvertje.
BELGISCHE CD’S
SIYABONGA de nieuwe van OLLA VOGALA is gewoon wereldklasse.
Het langverwachte debuut KISS ME YOU FOOL, KISS ME LILA van FOLLIA loste de
hooggespannen verwachtingen in. Popfolk die er zeer zeker mag wezen.
En op de valreep kies ik voor DE OMLOOP VAN DE LAGE LANDEN van DE NIEUWE SNAAR, en dan bedoel ik de dvd. Het is heerlijk zo’n visuele groep niet alleen te horen maar ook te zien (live dit jaar zowel in een cc als op Dranouter
meegemaakt), zeker nu ze een sabbatjaar zullen nemen.
De nieuwe van HAUMAN & DE MOEITE verdiende eigenlijk wel wat meer aandacht en optredens.
JAUNE TOUJOURS met zijn BARRICADE vind ik stukken beter dan bijv. THINK OF ONE.
Op de nieuwe van AMBROZIJN klinkt Tom best wel goed als ssw maar de groep
klinkt (daardoor) toch een heel stuk minder origineel dan voorheen.
De WATER & WIJN-cd, de 3 eerste Vlaamse dialect-cd’s en de heruitgave van de
BVO-klassiekers uit de meer traditionele hoek vind ik wel toffe hebbedinges.
LUTHOMANIA en BALLADEUS ook om nog 2 uitersten te noemen. GIPSY PASSION van
de PIOTTO’S is heerlijke gipsy swing en tzigane. MACAR van MELIKE is
verdienstelijk maar weinig aanstekelijk.
BUITENLANDSE CD’S
MALBROOK de Scandinavische cd van Noordduitser Wolfgang Meyering vind ik
heel erg geslaagd. Ook de Engelse tweetakt JOHN SPIERS & JON BODEN (bekend
van bij Eliza Carthy) maakten met BELLOW een plaat om U tegen te zeggen. En
als derde kies ik voor UPROOTING van de Poolse new folk wave groep WARSAW
VILLAGE BAND die ook live volstrekt originele en organische folk brengen.
VOYAGE EN TZIGANIE is wel leuk als concept-compilatie met zigeunergroepen
als BRATSCH, URS KARPATZ, O’DJILA en ARBAT en een bonus-dvd (een zalige
trend waarbij ik ook denk aan de recentste van Susane Seivane, THE GIPSY
KINGS (terug naar de ROOTS), LO’JO, de Mongoolse boventoon-sjamaan Okna
Tsahan Zam of de registratie van het alternatieve FESTIVAL VOIX DE FEMMES
van 2 jaar terug die nu pas uitkwam). De compilatie NU EUROPE met de new
rootsy muziek van o.a. Oi Va Voi, Banda Ionica, Garmarna, Mercedes Peón,
Eugenio Bennato, La Talvera, Faltriqueira en Warsaw Village Band vind ik een
erg boeiende collectie op 2 cd’s.
Ook de dubbelaar met de genomineerden voor de AWARDS FOR WORLD MUSIC 2004 is weer de moeite, vooral de 2e cd met o.a. Souad Massi, Spiers & Boden, Radio Tarifa, Munadjat Yulchieva, Huun-Huur-Tu, Kroke en weerom Warsaw Village Band. Nogal wat interessante buitenlandse artiesten blijven zich iets teveel herhalen op hun recente cd’s: Kepa Junkera, Thierry Robin, Ivo Papasov, … De Russisch-Duitse 17 HIPPIES, het Bretoense strijkkwartet MAELSTROM en THE BIG SESSION (Oysterband & C° in beperkte versie op Dranouter) vond ik wel goed. En dan heb ik nog niet de nieuwe cd’s van Susan McKeown, Enzo Avitabile & Bottari op de kop kunnen tikken…
MOOISTE MOMENT
De 3 beste optredens uitkiezen vind ik moeilijk. Misschien kies ik toch wel
voor het tarantella-programma van L’ARPEGGIATA in het Hôpital de la Rose van
Lessines (9.5). De Zwitsere ethno-moderniste Laurence Revey vond ik live een
grote revelatie (Sfinks en enkele culturele centra zoals Kortrijk) en ook de
Sefardische Yasmin Levy op het Puur Muziek festival (ik miste voor het eerst
in jaren het Joods festival in Antwerpen).
NAKED RAVEN op de openingsavond van Brugges Festival was net zo verfrissend en creatief als dat MOIRA BRENNAN belegen en muzakkerig overkwam na de pauze.
De Bretoense gwerz-modernist Denez Prigent met zijn uitgelezen schare topmuzikanten (o.a. Sylvain Barou) maakte de grootste indruk op mij tijdens de avondconcerten van St Chartier. HEVIA zoals gezegd op Deerlycke Folkfestival. En Dick Van der Harst met zijn mediterrane fanfare BANDA AZUFAIFO en zo’n 400
accordeonisten als apotheose van het eerste Airbag festival, tevens opener
van het Klinkers festival was toch wel memorabel.
KADRIL met ALUMEA, de cd-voorstelling van OLLA VOGALA en Thierry Robin & Gula Sapera allemaal in de anders wel wat minder programmerende Gentse Handelsbeurs, waar ook Ivo Papasov stond als topper van het GIPSY FESTIVAL (helaas maar 1 avond meer).
Het Brits-Scandinavische SWAP was schitterend en ook Mari Boine die het
Etoiles Polaires waardig afsloot. Ook Lhasa als afsluiter van het
vernieuwende Sfinks festival was de moeite waard. Heel sterk vond ik de jazz
muzikanten die de Poolse zangeres Bielawa begeleiden op haar première in het
Gentse Trefpunt.
TRENDS
Na veel wikken en wegen kan ik niet anders dan bevestigen dat de balfolk (al
of niet in boombal format) de trend blijft in de folk bij ons. Het fenomeen
is zo overweldigend dat het dreigt opgeblazen te worden en de meer
concertante groepen uit de boot te doen vallen. Het aanbod aan goede
balgroepen moet zeker nog aangroeien en het repertorium zal moeten verbreden
om de dansvloeren boeiend te houden. Dit jaar was ik ook aangenaam verrast
door de combinatie van folk met elektronica (Denez Prigent, Laurence Revey,
Mari Boine, …). Het Italiaanse FLAMMA FUMANA vind ik in die zin ook wel
interessant maar net over de schreef, de Engelse Jim Moray toch iets
overroepen. Net zoals TROISSOEUR bij ons dat trouwens helemaal geen folk
meer speelt. Ook de aanpak van ELECTRIC GIPSYLAND of SAINKHO (op cd) hoeven
voor mij niet echt.
Groetjes
Marc