Follia! – Nachtegael - lemonfreshproductions 2023004
In 2014 verscheen het album Follia! van de gelijknamige groep uit Vlaanderen die de eerste tien jaar van deze eeuw opzien baarde met een even fijnzinnige als uitzinnige mix van folk, jazz en pop. Ook in Nederland was er veel belangstelling voor Follia! Zo speelde de band al in 2003 haar allereerste Nederlandse concert op het Fidder Folkfestival in Zwolle en daarna verschillende keren op Folkwoods in Eindhoven. Na dat album in 2014 werd het echter stil rond de groep uit de omgeving van Blankenberge.
Maar Follia! leeft nog steeds en dit jaar bestaat de groep vijfentwintig jaar. Dit heugelijke feit wordt helaas overschaduwd door het nieuws dat Pieter Decancq, lid van het eerste uur, terminaal ziek is. In 2010 werd er kanker bij hem geconstateerd en moest hij geopereerd worden. Op het vorige album Follia! uit 2014 was hij er dan ook niet bij. Hoewel hij goed herstelde, bleek vorig jaar dat zijn ziekte weer terug was. Het leek de groep, een vriendenbende die al heel wat jaren samen optrekt, een goed idee om nog eens een album op te nemen. De oude samenstelling, die van het album Grasshopper uit 2006, is hiervoor nagenoeg weer bijeen gekomen.
Het zal dan ook geen verbazing wekken dat deze trieste omstandigheden hun sporen op het album hebben getrokken. Nachtegael is ingetogener van sfeer en karakter dan we van Follia! gewend zijn. Maakt het dit album daardoor minder? Nee, zeker niet!
Het merendeel van de nummers is geschreven door de groep zelf en munt uit in elegantie en zwier. Mooie voorbeelden hiervan zijn het openingsnummer Quand le soliel se montre, geraffineerd gekoppeld aan de rap van het 16de eeuwse Ghequetst ben ik van binnen, en het heerlijk deinende Emma Donatella. Het bekende traditionele Schoon lief kennen we al in vele versies, maar kreeg zelden zo’n oorspronkelijke, verstilde uitvoering. Verantwoordelijk hiervoor is fluitist Sammy Lee Daese, die zijn sporen heeft verdiend in de jazz. Uit dit nummer blijkt dat de stem van zanger Pieter Decancq nauwelijks aan kracht heeft ingeboet.
Oepsemoatjes, Die nachtegael int wilde, Floris is de baas en Rivieren door bergen stromen klinken als de vertrouwde Follia! van de festivalweiden. Pittige, dansbare melodieën, voortgestuwd door bas en drums en de heerlijke elektrische gitaar van Gabor Vörös, die ook tekende voor de muziek van het laatstgenoemde lied. Contrasterend hiermee is het lieflijke Streepjes mazurka, dat gaandeweg een lichte jazzbewerking krijgt. Het vrolijke Groeten uit Blankenberge (de woonplaats van componist Johan Decancq) zal menigeen naar de dansvloer lokken.
Naar het einde toe wordt de sfeer meer beladen. In het instrumentale Aan de andere kant van de wereld en het afsluitende lied Vreugd en deugd is er een hoofdrol voor violist Jeroen Goegebuer. In het laatste 16de eeuwse lied, verfijnd bewerkt door Sammy Lee Daese, blijkt weer hoe mooi de stemmen van Pieter Decancq en bassiste en nieuwkomer Muriel Boulanger samenklinken.
Het album Nachtegael is vooral rond Pieter Decancq opgebouwd. Zijn stem en enthousiasme zijn nog ongebroken. Laten we hopen dat hij nog een hele tijd genieten mag van de vriendenbende die Follia! in wezen is.
Assie Aukes
Links:
Website: www.follia.be
Facebook: www.facebook.com/folliatheband