-door Mirjam Adriaans-
In juli kondigde de Brabantse troubadour Hans van Gorp aan dat hij het album waaraan hij bezig was niet meer kon afmaken vanwege een ernstige ziekte. Vier nummers heeft hij dan af, en die zijn als digitale EP beschikbaar onder de naam Deze Nog Dan. En deze luisterliedjes zijn de moeite meer dan waard, dus wil ik graag wat meer weten over zijn muzikale achtergronden.
Als geboren en getogen Brabantse ben ik altijd geïnteresseerd geweest in muziek uit mijn eigen provincie. Via een uitvoering van de muziektheaterproductie Mistero, Brabantse Volksopera maakte ik tien jaar geleden kennis met het werk van Hans van Gorp, onderwijsman en troubadour.
Hoewel ik hem maar een paar keer gezien heb maakte hij telkens weer indruk met zijn warme stemgeluid en fijne liedjes. Eerst in de Mistero, een project waarvoor hij een van de initiatiefnemers was, Het werd een voorstelling die ik altijd met warme gevoelens zal koesteren. Maar ook een optreden in de Rozenknop blijft me bij, hij is er samen met Piet Snijders en Toon Maas, er worden verhalen verteld en liedjes gezongen voor een klein publiek in de voorstelling Vruger Waar Alles Bitter (voor de niet-Brabanders: vroeger was alles beter). En vorig jaar was ik nog een keer bij het Dialectenfestival in Lieshout. Het bleek later de laatste keer geweest te zijn dat dit georganiseerd werd, dus ik was blij dat ik nog een paar aardige optredens had kunnen meepikken, van onder meer Vandiekomsa, Martijn Kuijten en Hans van Gorp dus. Hij heeft wat eigen liedjes en een paar stukken van anderen, waaronder Miel Cools. Ik kende de naam wel van deze Vlaamse kleinkunstenaar, maar kende zijn liedjes nog niet echt en via de uitvoeringen van Van Gorp blijken ze nog behoorlijk actueel. En als hij aankondigt dat hij zijn album in wording niet meer af kan maken besef ik dat ik eigenlijk nog een en ander van deze troubadour wil weten. Dus stuur ik hem een mail.
FF: Wanneer ben je begonnen met muziek maken en kun je daar iets over vertellen?
Hans: Ik ben begonnen met gitaarspelen op 12 jarige leeftijd. Ik was lid van scouting en met een paar vrienden vonden we het leuk om liedjes te spelen bij het kampvuur
FF: Heb je ooit in een band gespeeld en zo ja welke?
Hans: Ik ben een blauwe maandag lid geweest van een bandje maar dat is niet vermeldenswaard.
Wel in een aantal cabaretgroepen gezeten. Kriel, B.V. Tijdnood, Nieuwe helden en de Scandalli’s.
Verder in veel theaterproducties meegedaan.
Meer dan 30 producties. De grootste waren wel “Anatevka” en “Mistero, Brabantse volksopera”
Beide producties waren erg groot en bij beiden stond ik aan de wieg.
Ik zie mezelf dan ook niet alleen als muzikant maar meer als allround-theatermaker.
FF: Welke instrumenten bespeel je?
Hans: Gitaar
FF: Welk instrument gebruik je bij het schrijven van je eigen muziek?
Hans: Gitaar
FF: Wie is je grote muzikale held (meerdere antwoorden mogelijk)?
Hans: Dat zijn er nogal wat. Mijn eerste grote Held: Boudewijn de Groot
Daarna volgen er velen. Miel Cools, Zjef Vanuytsel, Frans Halsema, Herman van Veen, Jaap Fischer etc.
FF: Wat betekent folkmuziek voor jou?
Hans: Folk is muziek die het hart van mensen beroert. Het wordt niet gemaakt vanuit puur commercieel oogpunt maar omdat de makers liefhebbers zijn.
Zelf hou ik voor mijn muziek nog vast aan de wat ouderwetse term “kleinkunst”, maar je zou dit een onderdeel van de folkbeweging kunnen noemen.
Hans van Gorp - Deze Nog Dan - eigen beheer (enkel digitaal beschikbaar)
FF: Een album zit er dus niet meer in, aangezien Hans van Gorp ernstig ziek blijkt te zijn. Vier nummers zijn er af en worden door hem uitgebracht onder de titel Deze Nog Dan. Ik luister en herken de desolate uitstraling van busstation Neckerspoel in mijn woonplaats Eindhoven (het lijkt me niet bepaald gezellig als je daar 's avonds laat strandt). En persoonlijke ervaringen van jaren geleden hebben me wat cynisch gemaakt over hoe andere mensen tegen rouw aankijken. Dus wil ik graag weten hoe het zit met het liedje Achter De Dijken Van Het Verstand. Maar ook over de andere liedjes, want hij heeft een mooie vertaling gemaakt van Dunkelrot (Hubert von Goisern, hoe heeft hij die leren kennen?) en wie zijn eigenlijk de muzikanten die met hem meespelen op de liedjes en met name het vrolijke Op Stap? Daar wil ik ook wat meer over weten.
FF: Waarom heb je gekozen voor de titel Deze Nog Dan?
Hans: Ik was doende met de opnames van een nieuwe CD. Begin mei kreeg ik te horen dat ik ernstig ziek was. Zodanig dat opnemen er niet meer inzat. Daarom heb ik besloten om de vier liedjes die af waren maar als EP uit te brengen.
“Deze nog dan” slaat op het feit dat ik, naar verwachting, hierna niets nieuws meer uit zal brengen.
FF: Piet Snijders heeft een mooie tekst over Neckerspoel geschreven en de sfeer van daar gestrand zijn wordt prima gevat in jouw muziek, kun je iets vertellen over jullie samenwerking? En hoe is dit lied tot stand gekomen?
Hans: Met Piet heb ik een aantal mooie projecten mogen doen. We kenden elkaar wel maar de samenwerking begon meer vorm te krijgen toen ik teksten van Piet op mijn CD “Zo as ik ben” gebruikt heb.
Daarna hebben Piet, Toon Maas en ik de Mistero vormgegeven en op het podium gebracht.
Als driemanschap hebben we ook nog twee Brabants/literaire voorstellingen gemaakt.
Neckerspoel is een tekst van Piet over een doorwaakte nacht op het busstation Eindhoven.
Het sprak mij aan omdat ik die ervaring ook wel gehad heb (in Eindhoven gestudeerd).
In een diepere laag gaat het lied over onvervulde wensen en verlangens. Iets waar ieder mens mee te maken krijgt.
FF: In Achter De Dijken Van Het Verstand klinkt voor mij de oppervlakkige volksaard door van bepaalde mensen, is dat ook wat jij ermee bedoelt?
Hans: Hier heb je niet goed geluisterd of ik heb het niet goed verwoord. Het lied handelt over het proces van rouwen. Na een eerste hevige fase komt voor de buitenwereld het moment dat je maar weer gewoon moet gaan doen. Meestal gaan mensen daarin mee omdat ze verstandelijk weten dat ze niet kunnen verwachten dat anderen door blijven rouwen. Maar achter die ratio gaat een diep verdriet schuil dat naar voren komt op eenzame momenten, zoals in de nacht.
FF: Op Facebook noem je Cor Mutsers en Geert Chatrou die meespelen bij Op Stap, zijn er nog meer medemuzikanten op deze EP en hoe ben je bij hun terechtgekomen?
Hans: Cor heeft de productie van mijn eerste CD gedaan en dat beviel uitstekend. Hij heeft de gave om alles wat je maakt muzikaal beter te maken. Cor kende Geert en toen we besloten dat we een fluitist nodig hadden was die link dus gauw gelegd. Verder speelt Cor alle snaren, behalve op Neckerspoel.
De accordeon op Neckerspoel wordt bespeeld door Otine van Erp.
Cor en Otine zijn plaatsgenoten en ken ik al heel lang. Was voor mij heel natuurlijk om hen te vragen.
FF: Donkerrood is een eigen bewerking van Dunkelrot van Hubert von Goisern, die voor mijn gevoel toch dezelfde warmte en liefde uitstraalt als het origineel, hoe heb je dit lied leren kennen?
Hans: Piet Snijders attendeerde mij op deze artiest. Ik was sowieso bezig om wat te grasduinen in het Duitstalige repertoire (zeer groot en met belangwekkende artiesten).
Dunkelrot hoorde ik en ik wist meteen dat ik dit op wilde nemen.
De vertaling heeft me wat hoofdbrekens gekost omdat het gauw nogal kazig wordt. Maar ik denk dat het geheel nu toch erg geslaagd is.
FF: Naar Hubert von Goisern moet ik dan maar eens vaker gaan luisteren, want de vertaling is zeker geslaagd en ik ben dan gelijk benieuwd naar ander werk van dezelfde man. Het liedje over rouw had ik in mijn cynisme verkeerd ingeschat. Hoewel ik het verdriet zeker gehoord had krijgt het lied pas echt betekenis voor mij als uit een artikel in het ED blijkt dat het over de dood van zijn zoon Wouter gaat. Dat vindt hij erger dan zijn eigen ziekte en ik hoop dat mijn vraag hem geen hartepijn heeft bezorgd. Want hoe je de liedjes van Hans van Gorp ook interpreteert, het blijven mooie kleine verhaaltjes die hun weg naar mijn hart gevonden hebben.