De Canadese singer-songwriter Julian Taylor brak in 2020 door met zijn rootsy akoestische solo-album The Ridge, dat hem internationale bekendheid en een reeks prijzen opleverde. Op 14 oktober 2022 brengt Taylor zijn nieuwe album Beyond the Reservoir uit via zijn label Howling Turtle, Inc., de distributie is in handen van Warner Music/ADA.
In aanloop naar de release van Beyond the Reservoir, wil Julian Taylor graag een inkijkje geven in de totstandkoming van het album.
"Ik heb echt genoten van het schrijven en produceren van dit nieuwe album," zegt Taylor. "Net als mijn vorige album The Ridge is het een extreem persoonlijke plaat. Het duurde langer dan verwacht om de nieuwe muziek te schrijven, omdat ik tijdens het schrijfproces zoveel nieuwe dingen leerde. Ik kwam erachter dat het delen van mijn persoonlijke waarheid in de vorm van echte verhalen over mijn leven, een geschenk is voor mezelf en voor anderen. Als ik mij bloot geef via mijn muziek, merk ik dat het me op een zinvolle manier verbindt met de mensen die naar mijn liedjes luisteren."
Beyond The Reservoir bestaat uit negen persoonlijke en oprechte nummers. "Ik hoop dat mijn muziek mensen helpt om na te denken over hun eigen menselijkheid", zegt Taylor. De eerste single van het album is Seeds, dat afgelopen maand uitkwam. Een nummer dat wordt gedreven door strijd, verlies en ontevredenheid, en houvast vindt in hoop en verlossing. "They tried to bury us, but they didn't know we were seeds." Seeds wordt opgevolgd door twee extra singles voordat Beyond the Reservoir uitkomt. Wide Awake komt uit op 12 augustus, Opening the Sky volgt als single nummer drie op 16 september. Murder 13 zal als single worden uitgebracht in combinatie met de albumrelease in oktober, maar is nu al beschikbaar met een videoclip op Youtube.
De titel Beyond The Reservoir is gebaseerd op een specifieke geografische locatie uit Julian's jeugd in Ontario, Canada. "Ik hing vroeger rond op een plek in Toronto, het St. Clair Reservoir. Als mijn laatste album, The Ridge, in veel opzichten een plaat over mijn jeugd was, dan is Beyond The Reservoir een adolescentieplaat - een coming-of-age-verhaal - over volwassen worden."
Beyond The Reservoir is een album dat identiteit, verlies, verdriet, hoop en verlossing behandelt. De thema's veerkracht, moed en kracht komen terug in alle songteksten. Het album bevat een spirituele rode draad die elk van de elementen vuur, water, lucht en aarde in relatie tot de mensheid stelt. Beyond The Reservoir wordt gekenmerkt door een oneindige droefheid, maar ook door een oneindige hoop. Als een meeslepend boek dat je niet neer kunt leggen.
Het album is geproduceerd door Julian's vaste producer Saam Hashemi. Naast Taylor op de akoestische gitaar, piano en handdrum, zijn op het album pianist/multi-instrumentalist Derek Downham en twee van Taylor's neven - Gene Diabo op drums en Barry Diabo op basgitaar te horen. Andere muzikanten die hun talenten inzetten op Beyond The Reservoir zijn drummer Shamaka Ali, bassist Anna Ruddick, pedal-steel gitarist Burke Carroll, violist Miranda Mulholland en Sheila Carabine en Amanda Walther die achtergrondzang verzorgen. De strijkersarrangementen van Michael Peter Olsenis worden uitgevoerd door Aya Miyagawa, Sarah Valasco en Eslin Mckay (viool), Maxime Despax (altviool) en Erika Nelson (cello).
Beyond The Reservoir is de opvolger van The Ridge uit 2020. Het album leverde Taylor wereldwijd lovende kritieken op en acht award-nominaties, waaronder twee Juno Awards, de Polaris Long List en twee Canadian Folk Music Awards, waar hij soloartiest van het jaar werd.
Over Julian Taylor
De in Toronto gevestigde singer-songwriter Julian Taylor maakt al twee decennia deel uit van het muzikale landschap in Canada. Taylor genoot een doorbraakjaar in 2020, toen zijn tweede akoestische soloalbum, The Ridge meer dan vijf miljoen keer werd gestreamed op Spotify. Naast het winnen van Solo Artist of the Year bij de Canadian Folk Music Awards, werd The Ridge ook genomineerd voor twee Juno Awards (Contemporary Folk Album of The Year, Indigenous Artist of Group of the Year), de Polaris Prize Long List, een Summer Solstice Indigenous Award (Contemporary Folk Album of the Year), een Canadian Music Week INDIES Award (Indigenous Artist of the Year), en een extra Canadese Folk Music Awards nominatie in de categorie Engelse Songwriter of the Year. De nominaties en prijzen bleven komen in 2022, waarbij Taylor de beste mannelijke artiest won in de International Acoustic Music Awards en vijf Native American Music Award-nominaties scoorde.
Taylor, van Mohawk en Caribische afkomst, is een veelzijdige artiest. Het ene moment speelt hij met zijn band elektrische rhythm and blues, en het volgende moment is hij te zien op een folkfestival met een intieme solo singer-songwriter set. Na zijn carriere met de band Staggered Crossing, is hij muziek blijven opnemen en optreden als soloartiest, en heeft hij sinds 2001 twaalf studioalbums uitgebracht. Zijn muziek is te horen in tv-shows als 'Haven', 'Private Eyes', 'Kim's Convenience', 'Degrassi: The Next Generation' en 'Elementary'. Vier van zijn albums staan op de longlist van de Polaris Prize in Canada. Twee nummers van het album The Ridge, het titelnummer "The Ridge" en "Human Race", behaalden de nummer 1 positie van de Indigenous Music Countdown. Taylor heeft talloze keren door Canada en de VS getoerd en het podium gedeeld met artiesten als Serena Ryder, Blue Rodeo, William Prince, AHI, Rodney Crowell, Keb' Mo' en opgetreden op het Festival d'Été de Quebec, het Mariposa Folk Festival, Ottawa BluesFest en meer. Daarnaast heeft Julian Taylor maarliefst twee keer opgetreden tijdens de Olympische Spelen, in Salt Lake City (2002) en in Vancouver (2010).
Website: https://juliantaylormusic.ca/