Concertverslagen
Afgelopen donderdag (16-10-08) zag Pablo Cabenda van de Volkskrant het
optreden van Jakob Dylan & The Gold Mountain Rebels in De Melkweg
in Amsterdam. Hij constateert dat de zoon van Bob met name in de
tekstuele vaardigheid erfgenaam is van zijn vader, hij mist echter
variatie in songstructuur en tempo. Conclusie: ...Dylans nummers dragen
je wel maar brengen je nergens naar toe. Eerder kabbel je aangenaam
voort...
-door Sjak Janssen-
Er gebeurden wonderen zaterdag 4 oktober in muziekcentrum Frits Philips. Bezwerende, adembenemende, hartbrekende, bezwijkende en hemeltergend mooie wonderen. Alle superlatieven mogen uit de kast. En dan nog kom je woorden te kort om de openingsavond van Heartland goed te omschrijven.
Er gebeurden wonderen zaterdag 4 oktober in muziekcentrum Frits Philips. Bezwerende, adembenemende, hartbrekende, bezwijkende en hemeltergend mooie wonderen. Alle superlatieven mogen uit de kast. En dan nog kom je woorden te kort om de openingsavond van Heartland goed te omschrijven.
-door Assie Aukes-
Het is een rare gedachte om te bedenken dat het een haartje scheelde of Wizz Jones was helemaal voor de muziek verloren geweest. Het muzikale tij was in de jaren ‘80 zo slecht dat hij noodgedwongen een baan als vrachtwagenchauffeur moest aannemen om in zijn levensonderhoud te voorzien. In Nederland lukte dat ook niet, weet ik uit ondervinding. Toen ik hem in 1982 graag naar ons land wilde halen, merkte ik dat geen enkele folkprogrammeur geïnteresseerd was in deze uitstekende gitarist.
Het is een rare gedachte om te bedenken dat het een haartje scheelde of Wizz Jones was helemaal voor de muziek verloren geweest. Het muzikale tij was in de jaren ‘80 zo slecht dat hij noodgedwongen een baan als vrachtwagenchauffeur moest aannemen om in zijn levensonderhoud te voorzien. In Nederland lukte dat ook niet, weet ik uit ondervinding. Toen ik hem in 1982 graag naar ons land wilde halen, merkte ik dat geen enkele folkprogrammeur geïnteresseerd was in deze uitstekende gitarist.
Afgelopen zaterdag vond de première plaats van Little Whisky Child, het
derde avondvullende programma van de Zwolse folkband Blue Dew. Holly
Moors van de elektronische krant Moors Magazine was erbij en
constateert dat vrijwel alle muziek van de band zelf is, en: ...daar
zitten dan ook een paar echte juweeltjes tussen, zoals een drinklied
dat alles in zich heeft om een wereldwijde klassieker te worden...
-door Mirjam Adriaans, foto's Ronald Rietman-
Het leek bijna alsof we bij Chris Chameleon thuis waren beland. Ekko in Utrecht is een schattig klein poppodiumpje, waar de zanger zich duidelijk op zijn gemak voelt deze middag. Zweetdruppels parelen al snel op zijn hele gezicht, maar hij laat zich niet kisten door het warme broeierige weer. Een enthousiast publiek dat zich graag laat meevoeren in zijn muziek zorgt voor een geïnspireerd optreden.
Het leek bijna alsof we bij Chris Chameleon thuis waren beland. Ekko in Utrecht is een schattig klein poppodiumpje, waar de zanger zich duidelijk op zijn gemak voelt deze middag. Zweetdruppels parelen al snel op zijn hele gezicht, maar hij laat zich niet kisten door het warme broeierige weer. Een enthousiast publiek dat zich graag laat meevoeren in zijn muziek zorgt voor een geïnspireerd optreden.
-door Mirjam Adriaans, foto's Ronald Rietman-
"Nederland is een mooi land, een beetje plat en een beetje," hij aarzelt even en vervolgt in het Frans: "au dessous du niveau de la mer." Op die charmante manier wordt het publiek in Den Bosch zaterdagavond toegesproken door violist Baltazar Montanaro van ZEF. De liefde bloeide op tussen band en dansers, maar ook luisteraars kwamen ruimschoots aan hun trekken met de energieke, elegante en soms subtiele muziek van de Fransen.
"Nederland is een mooi land, een beetje plat en een beetje," hij aarzelt even en vervolgt in het Frans: "au dessous du niveau de la mer." Op die charmante manier wordt het publiek in Den Bosch zaterdagavond toegesproken door violist Baltazar Montanaro van ZEF. De liefde bloeide op tussen band en dansers, maar ook luisteraars kwamen ruimschoots aan hun trekken met de energieke, elegante en soms subtiele muziek van de Fransen.
-door Patrick Adriaans-
Langzaamaan weet Southern Tenant Folk Union (STFU) het publiek te overtuigen van de kwaliteiten. Daar zag het in het begin van de avond niet naar uit. Of het de atmosfeer was in een aan het begin vrijwel lege zaal, of dat de lange reis en nacht feesten in Amsterdam hun tol eisten, het concert begon wat stijfjes. Maar naarmate het vorderde en de zaal volliep werd enthousiasme bij publiek en band groter.
Langzaamaan weet Southern Tenant Folk Union (STFU) het publiek te overtuigen van de kwaliteiten. Daar zag het in het begin van de avond niet naar uit. Of het de atmosfeer was in een aan het begin vrijwel lege zaal, of dat de lange reis en nacht feesten in Amsterdam hun tol eisten, het concert begon wat stijfjes. Maar naarmate het vorderde en de zaal volliep werd enthousiasme bij publiek en band groter.
-door Assie Aukes-
Het Canadese damestrio The Wailin' Jennys maakte in 2006 nogal indruk met het derde album Firecracker en kon daarom dit jaar uitgebreid door Europa toeren waarbij Nederland er qua aantal optredens helaas bekaaid van afkwam. Slechts tweemaal trad de groep hier op. Eerder in de week was de groep in het Amsterdamse Paradiso te beluisteren, maar op woensdag 21 mei stonden de dames op het sfeervolle podium van Roepaen in het Limburgse Ottersum.
Het Canadese damestrio The Wailin' Jennys maakte in 2006 nogal indruk met het derde album Firecracker en kon daarom dit jaar uitgebreid door Europa toeren waarbij Nederland er qua aantal optredens helaas bekaaid van afkwam. Slechts tweemaal trad de groep hier op. Eerder in de week was de groep in het Amsterdamse Paradiso te beluisteren, maar op woensdag 21 mei stonden de dames op het sfeervolle podium van Roepaen in het Limburgse Ottersum.
-door Mirjam Adriaans, foto's Ronald Rietman-
Onder muziekliefhebbers is Eindhoven al wel bekend als Rockcity, maar er wonen ook heel wat singer-songwriters. SiSoCity werd bedacht om een aantal van die talenten te presenteren, als opmaat voor het Naked Song Festival op 31 mei. In Meneer Frits werd het seizoen Ad van Meurs presenteert... afgesloten met een reeks muzikanten, bekend en onbekend, die voor een afwisselende avond zorgden.
Onder muziekliefhebbers is Eindhoven al wel bekend als Rockcity, maar er wonen ook heel wat singer-songwriters. SiSoCity werd bedacht om een aantal van die talenten te presenteren, als opmaat voor het Naked Song Festival op 31 mei. In Meneer Frits werd het seizoen Ad van Meurs presenteert... afgesloten met een reeks muzikanten, bekend en onbekend, die voor een afwisselende avond zorgden.
-door Mirjam Adriaans, foto's Ronald Rietman-
"Ze was wel vrolijk, maar ze heeft prachtige melancholieke liedjes gemaakt" vertelde Linde Nijland tijdens haar optreden in Den Bosch vanmiddag. 'Ze' is Sandy Denny, de veel te jong overleden zangeres van o.a. Fairport Convention, The Strawbs, Fotheringay. Muisstil werd in het Koningstheater geluisterd naar Linde's heldere ingetogen vertolkingen van o.a. Matty Groves, Autopsy en Banks of The Nile.
"Ze was wel vrolijk, maar ze heeft prachtige melancholieke liedjes gemaakt" vertelde Linde Nijland tijdens haar optreden in Den Bosch vanmiddag. 'Ze' is Sandy Denny, de veel te jong overleden zangeres van o.a. Fairport Convention, The Strawbs, Fotheringay. Muisstil werd in het Koningstheater geluisterd naar Linde's heldere ingetogen vertolkingen van o.a. Matty Groves, Autopsy en Banks of The Nile.
-door Sjak Janssen-
De zon scheen heftig. Het leek zomer, 8 mei 2008. Zwemkleren werden uit de kast gehaald, de stranden zaten vol. En op het podium van Cultureel Centrum Jan van Besouw te Goirle gebeurde een klein wonder. Kansarme kinderen uit derde wereldlanden presenteerden zich daar onder het mom Via del Mondo. Het startschot werd gegeven door Dyompo Futu uit Suriname. Jammer genoeg is dit danstheaterstuk aan me voorbij geschoten. Maar de Bollywood Dancers maakten dat meer dan goed. Gestoken in kleurrijke kostuums lieten deze kinderen tijdens uitbundige dans de Indiase cultuur voelen.
De zon scheen heftig. Het leek zomer, 8 mei 2008. Zwemkleren werden uit de kast gehaald, de stranden zaten vol. En op het podium van Cultureel Centrum Jan van Besouw te Goirle gebeurde een klein wonder. Kansarme kinderen uit derde wereldlanden presenteerden zich daar onder het mom Via del Mondo. Het startschot werd gegeven door Dyompo Futu uit Suriname. Jammer genoeg is dit danstheaterstuk aan me voorbij geschoten. Maar de Bollywood Dancers maakten dat meer dan goed. Gestoken in kleurrijke kostuums lieten deze kinderen tijdens uitbundige dans de Indiase cultuur voelen.
- door Henk, foto's Ronald Rietman -
Wij zijn al' bijeen, zotte kadullen, zotte kadullen. Wij zijn al' bijeen, zotte kadullen ondereen. Zouden wij niet mogen een pintje drinken? Zouden wij daarom ne zatlap zijn? Het klonk uitgelaten - en door het massaal opgekomen publiek meegezongen - als afsluiting van de viering van het 12 ½ jarig bestaan van de Brabantse folkgroep Wè-nun Henk, zondagmiddag in Tilburg.
Wij zijn al' bijeen, zotte kadullen, zotte kadullen. Wij zijn al' bijeen, zotte kadullen ondereen. Zouden wij niet mogen een pintje drinken? Zouden wij daarom ne zatlap zijn? Het klonk uitgelaten - en door het massaal opgekomen publiek meegezongen - als afsluiting van de viering van het 12 ½ jarig bestaan van de Brabantse folkgroep Wè-nun Henk, zondagmiddag in Tilburg.
-door Mirjam Adriaans, foto Ronald Rietman-
Als vijftal was Triple-X een lekker stomende opening van het BoschBal afgelopen zaterdag. Met name het fijne spel van bombarde-speler Stéphane Hardy viel op, Snaarmaarwaar was echter heerlijk subtiel, zetten een heel eigen geluid neer, niet alleen omdat ze enkel snaren bespelen, maar ook vanwege de door Maarten Decombel gezongen stukken.
Als vijftal was Triple-X een lekker stomende opening van het BoschBal afgelopen zaterdag. Met name het fijne spel van bombarde-speler Stéphane Hardy viel op, Snaarmaarwaar was echter heerlijk subtiel, zetten een heel eigen geluid neer, niet alleen omdat ze enkel snaren bespelen, maar ook vanwege de door Maarten Decombel gezongen stukken.
-door Patrick Adriaans-
Paradiso was voor even omgetoverd tot de huiskamer van Kris Kristofferson, niet door de aankleding, want behalve een microfoon en een standaard met daarop wat spullen als een mondharmonica en een flesje Gatorade, was er niets te zien op het podium. Het ging om de performance die Kris op dat podium neerzette, die zorgde dat Paradiso voor even helemaal zijn plekje werd, waar het publiek deelgenoot van mocht zijn. Een performance die al even spaarzaam was als de aankleding. Een gitaar en een mondharmonica die onder het motto minder is meer alleen gebruikt worden om de songs te ondersteunen, en niet voor extra franje.
Paradiso was voor even omgetoverd tot de huiskamer van Kris Kristofferson, niet door de aankleding, want behalve een microfoon en een standaard met daarop wat spullen als een mondharmonica en een flesje Gatorade, was er niets te zien op het podium. Het ging om de performance die Kris op dat podium neerzette, die zorgde dat Paradiso voor even helemaal zijn plekje werd, waar het publiek deelgenoot van mocht zijn. Een performance die al even spaarzaam was als de aankleding. Een gitaar en een mondharmonica die onder het motto minder is meer alleen gebruikt worden om de songs te ondersteunen, en niet voor extra franje.
Muziek is niet altijd een genot om naar te luisteren, zo bleek vorige
week bij een optreden van Willy DeVille in Eindhoven. We ontvingen een
mailtje van een lezeres, die diep teleurgesteld was en zich afvraagt
wat ze eraan kan doen. Peter Borgers van het Eindhovens Dagblad was ook
al niet enthousiast en drukt het kort uit: ...Helaas hebben we pech...
-door Mirjam Adriaans, foto Ronald Rietman-
Toen ik Sido Martens in 2006 op Folkwoods zag hoorde ik mooie teksten, omlijst door subtiele muziek, en ik werd geboeid. Gisteravond zag ik hem nog eens, dit keer op een echt singer-songwriterspodium, Meneer Frits in Eindhoven, voor een stil publiek. Opnieuw werd ik geraakt door de poëtische teksten en het fijne spel, in die eigen stijl die moeilijk te vangen is in een genre.
Toen ik Sido Martens in 2006 op Folkwoods zag hoorde ik mooie teksten, omlijst door subtiele muziek, en ik werd geboeid. Gisteravond zag ik hem nog eens, dit keer op een echt singer-songwriterspodium, Meneer Frits in Eindhoven, voor een stil publiek. Opnieuw werd ik geraakt door de poëtische teksten en het fijne spel, in die eigen stijl die moeilijk te vangen is in een genre.
- door Henk -
Terwijl een paar honderd meter verderop de profvoetballers van Zulte Waregem met 0-3 worden afgedroogd door Cercle Brugge, prijs ik mij gelukkig met een plekje in Waregems cultureel centrum De Schakel. Daar zie en hoor ik een betere prof aan het werk, namelijk de Vlaamse zangeres Soetkin Baptist.
Terwijl een paar honderd meter verderop de profvoetballers van Zulte Waregem met 0-3 worden afgedroogd door Cercle Brugge, prijs ik mij gelukkig met een plekje in Waregems cultureel centrum De Schakel. Daar zie en hoor ik een betere prof aan het werk, namelijk de Vlaamse zangeres Soetkin Baptist.
- door Henk -
Lieven Tavernier is een bedachtzaam zanger/liedschrijver. Afwegend kiest hij zijn woorden. Ze vormen welhaast gedichten. Ze gaan over droefheid, relaties, eenzaamheid, herinneringen. Krassen op zijn ziel. Op deze zondagmiddag in 't Ey in het Vlaamse Belsele oogt hij berustend. Zo van, jullie zullen het met mij moeten doen.
Lieven Tavernier is een bedachtzaam zanger/liedschrijver. Afwegend kiest hij zijn woorden. Ze vormen welhaast gedichten. Ze gaan over droefheid, relaties, eenzaamheid, herinneringen. Krassen op zijn ziel. Op deze zondagmiddag in 't Ey in het Vlaamse Belsele oogt hij berustend. Zo van, jullie zullen het met mij moeten doen.
-door Mirjam Adriaans, foto Ronald Rietman-
Gisteravond heb ik genoten van het uitzicht op Scandinavische fjorden, het zout van de zee geproefd langs de Belgische kust en uitgerust op een bankje in een park in Parijs. Hoe dat in een avond te combineren is? Heel eenvoudig, ik hoefde slechts een bezoek te brengen aan de Triskell Folk Club in café Bijsmans in Heerlen, alwaar Göze deze indrukken muzikaal tot leven bracht.
Gisteravond heb ik genoten van het uitzicht op Scandinavische fjorden, het zout van de zee geproefd langs de Belgische kust en uitgerust op een bankje in een park in Parijs. Hoe dat in een avond te combineren is? Heel eenvoudig, ik hoefde slechts een bezoek te brengen aan de Triskell Folk Club in café Bijsmans in Heerlen, alwaar Göze deze indrukken muzikaal tot leven bracht.
Door: Sjak Janssen
Is de Vlaamse folk van Willem Vermandere alleen aantrekkelijk voor mensen op leeftijd? Je zou het bijna denken. Tijdens het concert op zondagavond 23 december van deze West-Vlaming, in 't Boerderijke aan de Oisterwijksedreef in Haaren, lijkt de gemiddelde leeftijd ver boven de 40. Maar ach, wat maakt het uit. Ruim voor aanvang zit de zaal al helemaal vol. De lichtjes in de kerstboom branden volop. En de instrumenten die uitgestald staan op het podiumpje, scheppen verwachtingen. Die verwachtingen worden ruimschoots waargemaakt.
Is de Vlaamse folk van Willem Vermandere alleen aantrekkelijk voor mensen op leeftijd? Je zou het bijna denken. Tijdens het concert op zondagavond 23 december van deze West-Vlaming, in 't Boerderijke aan de Oisterwijksedreef in Haaren, lijkt de gemiddelde leeftijd ver boven de 40. Maar ach, wat maakt het uit. Ruim voor aanvang zit de zaal al helemaal vol. De lichtjes in de kerstboom branden volop. En de instrumenten die uitgestald staan op het podiumpje, scheppen verwachtingen. Die verwachtingen worden ruimschoots waargemaakt.
- Triskell Folk Club gaat voor kwaliteit
- De Aurélia Féria stoomt ongenaakbaar op
- Guy Roelofs: Inner Strength heeft evenwicht gevonden
- Begeleiding geeft vleugeltjes aan Bretonse gezangen
- Peter Mulvey verrast met inventief spel
- Kamerkoor geeft Olla Vogala extra dimensie
- Machair folk maakt van De Tibbe Ierse Pub
- Dromen bij Lupa Luna
- Laïs overdondert, maar loopt nog niet gesmeerd
- Harmonium haalt onsterfelijke liedjes uit de vergeetkast!
- Lenny Kuhr imponeert in Bant
- Petticoat, maar ook vernieuwing bij Laïs
- Muisstil Paradiso mist geen snaartrilling van Joanna Newsom
- Norah Jones meest opvallend in achtergrond
- Gert Vlok Nel maakt indruk op warm Zomerparkfeest
- Niamh Parsons stralend middelpunt op droomfeestje Kraayenhof in bomvol Concertgebouw
- Lenny Kuhr terug van nooit weggeweest
- Zware kost in een klassiek jasje – met fiddle
- Deux Accords Diront zoekt grenzen van accordeon
- Tweede Celtic Night in Goirle teleurstellend
- Christy Moore in Carré
- Viertal eigen interpretaties van oude muziek
- Ontspannen CD-presentatie Lirio
- Yann Tiersen kiest niet voor de veilige weg
- Uniek talent Joanna Newsom wandelt buiten geijkte poppaden
- Moord en doodslag in een folky jasje
- Wè-nun Henk presenteert cd in vol Paradox
- Dylan op dreef…
- Accordeonslag: prachtig festijn
- Spanning ebt weg tijdens accordeonavond
- Braziliaanse gaucho Borghetti is warmbloedig accordeonist
- Meer rock en jazz bij De Wereldband
- Feestelijke cd-presentatie NO blues
- Onvermogen tot muzikale interactie bij L’ Ham de Foc
- Funi is traditioneel, maar dan anders
- Glansrol voor Beoga bij Irish Unplugged
- Bezielde zang van Nathan Willett draagt Cold War Kids
- Ethiopisch sirenengezang bij Vlaams Oblomow
- Le Mystère des Voix Bulgares niet meer hip, wel hemels
- Gert Vlok Nel houdt publiek gekluisterd
- Chris Smither verovert Meneer Frits
- Twee stemmen, twee gitaren, en een zaal die steeds stiller en stiller werd
- Poëzie maakt indruk met mooie muziek
- Martin Carthy overtuigt met spannend gitaarspel
- Spoor: folky bandje zonder elektriek
- Muziekliefhebber Leo Blokhuis vertelt voor volle klas
- “Gerijpte Thé Lau benadert Tom Waits”
- Mis Nancy Kerr & James Fagan niet
- De uitersten van Pater Moeskroen
- Fado Blue is grensvervagend en gedurfd