Folkfestival op kruispunt

Het folkfestival in Tilburg heeft zo'n tweeduizend betalende bezoekers getrokken. Het Brabants Dagblad telde er minder. In een analyse stelt Gerrit van den Hoven dat een bezinning op zijn plaats is. Onder de titel: Folkfestival op kruispunt schrijft hij ondermeer het volgende:

…Het grote probleem van het festival is dat het niet echt een eigen gezicht heeft. De nauwere samenwerking met popcentrum 013 blijkt in de praktijk moeizaam. Het festivals is lastig 'in de markt' te zetten. Het lijkt waarschijnlijk dat een losse Italiaanse avond zoals die van vrijdag in 013 in de schouwburg meer publiek zou hebben getrokken...

...Daarnaast is er het volledig foute imago van folk, dat in de ogen van publiek en ook van musici een volledig achterhaalde muziekstroming van weleer is met liedjes over 'oe peerd, oe kar en oe bergen', zoals de Vlaming Flip Kowlier (ook optredend op het festival) eerder deze week zei in deze krant. Ja, dan is het lastig programmeren...

... Er lijken slechts een paar mogelijkheden open te staan. Of een terugkeer naar een kleinschaliger opzet, of een nog verder in de armen van 013 gedreven festival waarin het woord folk wordt geschrapt met een meer op jongeren gericht programma. De enorme afwisseling van het huidige festival is wel mooi en avontuurlijk, maar lijkt tot mislukken gedoemd…

Vlamingen gaan met de eer strijken

De recensie voor het Brabants Dagblad werd geschreven door Dieter van den Bergh. Hier enkele citaten:

…Verrassingen bleven uit, toch beleefde het International Folk Festival in Tilburg muzikaal een redelijk geslaagde vierde editie…

Pomada
…Het oogde lieflijk en op en top folk. Keurige jongen met accordeon, dito meisje met tamboerijn. Maar wie bij het jonge Catalaanse duo Pomada een rustiek lunchconcert verwachtte, kwam bedrogen uit. Het stel speelde weliswaar zelf oertraditionele volksmuziek, maar werd ondersteund door strakke dancebeats. Hippe 'rumba de Barcelona' met rap, rock, dance en snufjes reggae, tex-mex en cumbia. Zie ook Sergent Garcia en Manu Chao…

Lucilla Galeazzi
…Zangeres en stemkunstenares Lucilla Galeazzi oogstte met haar weinig folky en tamelijk gekunstelde mix van volksliederen, lichte pop en jazz lauw applaus….

Nuova Compagnia di Canto Popolare
… Zeer tam was de groep Nuova Compagnia di Canto Popolare uit Napoli. Sinds de jaren zeventig van nationale faam thuis, maar de vonk van hun theatrale 'canzone napoletana' sloeg niet over, een batterij aan gitaren, mandolines en bouzouki's ten spijt...

Ambrogio Sparagna
…Sparagna, entertainer en virtuoos bespeler van de organetto, de Italiaanse accordeon, presenteerde met zijn trio een sprankelende bloemlezing van Italiaanse volksmuziekstijlen, zoals saltarello en tarantella, opgezweept door percussie, hurdy gurdy en een viool-trompet-in-één…

Ricardo Tesi
…Riccardo Tesi en zijn Toscaanse 'banda' overtuigden met een grensverleggend geluid van Italiaanse walsen en polka's, Sardijnse en Siciliaanse klanken, pop en meeslepende funkjazz….

The Levellers
…De folkrockers blijken nog jonge fan-aanwas te hebben, die zowel nieuw materiaal als klassiekers als One Way, England my home en The Boatmen woordelijk meezingen én springen. De magie van weleer - inclusief menselijke torens en politieke bevlogenheid - mag dan verdwenen zijn, hun geroutineerde grootste hits-show kreeg de zaal volledig mee…

Mercedes Peón
…De Galicische skinheadzangeres Mercedes Peón had een feest neer kunnen zetten, maar haar kleurrijke crossover-act - met onder meer bezwerende gaita-doedelzak - verzandde in een doffe geluidsbrei…

Rant Music
…aanstekelijke recht-toe-recht-aan folkpunk, hillbilly en hoempa…

Troissoeur
…De jonge Vlamingen waren beter af geweest zonder Aerts, die zich vooral te buiten ging aan macho bluesrock-uitspattingen…

Wè-nun Henk
…Het Tilburgse Wè-nun Henk houdt op verdienstelijke wijze de nagenoeg uitgestorven 'old school'-dialectfolk levend en bracht een - ook op cd verschenen - eerbetoon aan Rum, de Vlaamse jaren zeventig-groep...

Ambrozijn
…Het Vlaamse Ambrozijn is het authentieke folkstadium allang gepasseerd en zorgde voor een hoogtepunt met een huiveringwekkend mooi en intiem optreden, waarin de nieuwe cd Kabonka werd voorgesteld. Het virtuoze kwartet bewees zich wederom als vaandeldrager van de 'new folk' in de lage landen….

Flip Kowlier
…De absolute climax… …naar eigen zeggen folkhater in hart en nieren. Zanger/gitarist en melodica-speler Kowlier (…) imponeerde, mede dankzij een uitmuntende band, met een geniale Westvlaamstalige mix van americana, walsjes, cowpunk, een Nirvana-polka en vooral veel gevoelige folkachtige miniatuurtjes. Dan maar een 'supersissy' in de hiphopwereld, moet de Vlaming denken; 'ne welgemeende fuck you en kust min kluoten'…