Zondag 26/01/03
De meeste foto's zijn van de hand van onze FF-fotograaf Martijn Lieffers. De geciteerde meningen komen van onze eigen FF-recensenten Henk en Paul, maar ook uit recensies van het Eindhovens Dagblad (ook Henk), het Brabants Dagblad (Dieter van den Bergh), De Volkskrant (Ton Maas) en van DJ.Jak op zijn site www.folk.tk.
Neeka - foto DJ.Jak (www.folk.tk)
14.30 grote zaal 013:
Neeka (Be)
DJ.Jak op de site www.folk.tk: …Neeka mocht openen. Aangename luistermuziek zonder meer, maar kan - zo bleek later - qua artistiek gehalte helemaal niet op tegen de klassebakken die later kwamen...
FF-Paul:…Het Belgische "Neeka" zag ik vorig jaar op "Dranouter" waar ze geen potten kon breken. Dat lag anders in Tilburg. In een zeer gevarieerde set (intieme songs, jazz-achtige stukken en heuse country) vond ik haar een aangename verrassing. Een hele goeie band met sterke blazerssectie en prima gitarist. Minpunt: fantasieloos drumwerk met irritant getik...
De violiste van Wè-nun Henk - foto Martijn Lieffers
15.30 uur kleine zaal 013:
Wè-nun Henk (Nl)
FF-Paul: …In de Kleine zaal stelde Wè-nun Henk haar nieuwe mini-Cd "Rum" voor. De groep bleek nog niet vertrouwd met het materiaal. Het was te zien dat elk groepslid hard aan het werk was maar van een echt groepsgeluid was geen sprake. Verkrampt, aarzelend en erg voorzichtig. Wat meer lef en overtuiging is gewenst. Overigens ook een wat betere geluidstechniek. Die bleek hier wel erg zacht afgesteld…
FF-Henk: …Weinig van meegekregen. Kon tegen het einde op het balkonnetje nog net een plekje vinden (wat was 't vol). Hoorde een mooie interpretatie van Luiaardsgild. Mij viel het fraaie samenspel op tussen viool en cello op, maar ook dat het allemaal een beetje braafjes klonk. Bij Daar is de Lente veranderde dat. Naast me stonden een aantal mensen, minstens even grijs, die opfleurden en meezongen. Dat kennen wij ook, klonk het. Toch benieuwd naar het Rum-tribute-schijfje. Gaan we recenseren....
Dieter van den Bergh in het Brabants Dagblad: …Het Tilburgse Wè-nun Henk houdt op verdienstelijke wijze de nagenoeg uitgestorven 'old school'-dialectfolk levend en bracht een - ook op cd verschenen - eerbetoon aan Rum, de Vlaamse jaren zeventig-groep...
Farlanders-zangeres Inna Zhelannaya - foto Martijn Lieffers
16.15 uur grote zaal 013:
Farlanders (Rusl)
DJ.Jak op de site www.folk.tk: ...Net zoals vrijdag in Gent waren THE FARLANDERS voor velen de grote verassing van de avond. We zweefden rond over de Russiche taïga op een vliegend en kleurrijk klanktapijt…
Ton Maas in De Volkskrant: …De Russische etno-popformatie Farlanders bracht met haar bezwerende trancebeats en vocale oerklanken het publiek in vervoering. Ondanks de klankverwantschappen met U2 en Weather Report, belichamen zij het ideaal van folk: trouw aan de traditie…
FF-Henk: …Een welhaast hypnotiserende heavy jazzrocky sound, werd afgewisseld met breekbare geluiden uit een ver verleden op zelf gemaakte blaasinstrumentjes. Ook de zangstijl was duidelijk traditioneel. Zoals in een nummer waarin de zanger begeleid werd door enkel een klein doedelzakje. De rockende ritmesectie (gitaar, drums, basgitaar) werd aangevoerd door Sergey Kalachev, gloriërend op een zelfgebouwde zessnarige fretloze bas. De artistiek leiding lag bij blazer/zanger Sergei Starostin. Hij is een fenomeen in de Russische muziekscene en ondermeer bekend van het Moskou Art Trio. De effecten die hij aan zijn klarinet en de meest vreemde blaasinstrumenten wist te ontlokken riepen soms Pink Floyd in herinnering. Zijn jongere collega-blazer Sergey Klevensky bleek minstens zo inventief. De gerenommeerde zangeres Inna Zhelannaya kon zich geen betere begeleiders wensen. In het laatste nummer bespeelde ze ook nog akoestische gitaar als begeleiding van twee met elkaar vrolijk kletsende lange bamboefluiten….
FF-Paul: …Farlanders was de twee grote verrassing van het Festival. Symphonische folk met ijzersterke zang van Inna Zhelannaya en Sergey Starostin. Donkere, mystieke muziek met een niet voor de hand liggend instrumentarium. Zware elektriek (met name 6 snarige bas/gitaar), drums/percussie en een heel arsenaal aan blaasinstrumenten. Vocaal deed het me denken aan Baba Yaga en aan de Dimitry Potrowski singers. Geweldig concert…
Henk in het Eindhovens Dagblad: …de overduidelijk in Russische traditie gewortelde mysterieuze symphonische jazzrock van The Farlanders. Spannender kan folk niet klinken…
Wim Claeys - foto Martijn Lieffers
17.15 uur kleine zaal 013:
Ambrozijn (Be)
Dieter van den Bergh in het Brabants Dagblad: …Het Vlaamse Ambrozijn is het authentieke folkstadium allang gepasseerd en zorgde voor een hoogtepunt met een huiveringwekkend mooi en intiem optreden, waarin de nieuwe cd Kabonka werd voorgesteld. Het virtuoze kwartet bewees zich wederom als vaandeldrager van de 'new folk' in de lage landen….
FF-Henk: …Dicht op elkaar, het kon niet hechter. Het geluid van de fraaie zang van Ludo Vandeau werd aanvankelijk niet altijd even goed via de boxen weergegeven. Maar dat was dan ook het enige smetje. Frappante dissonantjes van Wim Claeys op zijn accordeon sloten goed aan op zijn humoristische aanpak. Het lijkt gemakkelijk, maar wat de drie instrumentalisten klaar spelen kan niet zonder uiterste concentratie. De nieuwe cd Kabonka maakte voor het eerst kennis met het Nederlandse publiek en andersom. De mooie ballades die Kabonka rijk is werden doodstil aanhoord. De hoge kwaliteit van deze cd werd dicht benaderd. Ambrozijn ruimde ook tijd in voor een breed uitgesponnen geniale uitvoering van Tous les amants van de eerste cd met een tot alle vezels doordringende solo van violist Wouter Vandenabeele. In de toegift zong Ludo Vandeau Amsterdam van Kris de Bruyne…
Troissoeur - foto DJ.Jak
18.00 uur grote zaal 013:
Troissoeur & Jean-Marie Aarts (Be)
Dieter van den Bergh in het Brabants Dagblad: …De jonge Vlamingen waren beter af geweest zonder Aerts, die zich vooral te buiten ging aan macho bluesrock-uitspattingen…
FF-Henk: …Voor Troissoeur leidde de samenwerking met rockgitarist Jean-Marie Aerts tot een bewogen concert. In meerdere opzichten. Met name de eerste nummers waren spannend. Maar het concert verliep niet volledig naar wens. Okay, improvisatie hoort erbij, maar nu en dan ging Aerts toch iets teveel zijn eigen weg. Maar daar waar de muzikanten elkaar soms vertwijfeld aankeken genoot een deel van het publiek, terwijl de rest gezellig doorkeuvelde….
FF-Paul: …Altijd goed voor iets nieuws is Troissoeur. Nu hadden ze rock gitarist Jean-Marie Aerts als gast uitgenodigd en het resultaat was een mengeling van eigenzinnige folk en blues-rock. Ik vond het zeer de moeite waard. Ook wel goed om te zien dat de groep de act met de "gewaden" inmiddels achter zich gelaten heeft. Ik hoorde warempel ook een Engels-talig nummer. Voor velen helaas "een brug te ver"…
Ton Maas in De Volkskrant: …Troissoeur mocht verslag uitbrengen van zijn compositie-opdracht, in samenwerking met rockgitarist Jean-Marie Aerts. Qua vakmanschap en sound deden zij niet onder voor Farlanders, maar hun optreden werd door dat van hun voorgangers genadeloss ontmaskerd als pretentieus, academisch en in zichzelf gekeerd…
DJ.Jak op de site www.folk.tk: ... Ook onze eigen Troissoeur gaven het beste van zichzelf. Ze hadden van het festival de 'compositie-opdracht' gekregen. Bedoeling was dat ze samen met Sandy Dillon en Jean-Marie Aerts een project in mekaar zouden boksen. Helaas was Sandy ziek. Zoals we intussen gewoon zijn van onze donkerste folkies kregen we bezwerende hypnotische muziek voorgeschoteld. De groep telt intussen 5 leden (er kwam onlangs een drummer bij) en imponeerde me danig, al vond ik wel dat JMX weinig toevoegde aan het geheel. En het ene nummer dat hij zelf geschreven had klonk ronduit banaal naast de ingewikkelde (en voor sommigen blijkbaar te moeilijke) constructies van Troissoeur….
19.00 uur kleine zaal 013:
Flip Kowlier (Be)
Dieter van den Bergh in het Brabants Dagblad: …De absolute climax (…) naar eigen zeggen folkhater in hart en nieren. Zanger/gitarist en melodica-speler Kowlier (…) imponeerde, mede dankzij een uitmuntende band, met een geniale Westvlaamstalige mix van americana, walsjes, cowpunk, een Nirvana-polka en vooral veel gevoelige folkachtige miniatuurtjes. Dan maar een 'supersissy' in de hiphopwereld, moet de Vlaming denken; 'ne welgemeende fuck you en kust min kluoten'…
FF-Henk: …Flip Kowlier hoorden we zondag met zijn Ocharme Ik ergens op de achtergrond. Een mens moet immers op zo'n overvolle dag ook eten. We kennen Kowlier. Hij speelde afgelopen driekwart jaar op vrijwel alle denkbare podia in Brabant, ook op Folkwoods. Over dat concert schreven we reeds. Op de gang hoorden we vanuit de kleine zaal de bekende nummers passeren: Ti Woa, Ocharme Ik, Kwestie, Nirvana, Min Moaten, Ik ben Moe, Slichte Mins, maar ook zoiets grappigs als Doe Maar's Is Dit Alles. Ja, dit was alles...
Sophie Solomon van Oi-Va-Voi
foto DJ.Jak
19.45 uur grote zaal 013:
Oi-va-Voi (Gb)
FF-Paul: …Vernieuwing pakt niet altijd goed uit. De "new wave klezmer" van Oi-Va-Voi deed hier en daar denken aan de Transsylvanians maar een overdadig gebruik van dub en breakbeats maakte hun concert voorspelbaar. Het geluidsnivo bereikte hier overigens af en toe een onaanvaardbaar hoog nivo…
DJ.Jak op de site www.folk.tk: …De jongens van de Klezmer-fusion-groep OI-VA-VOI vonden de gothic folk van troissoeur zelfs creepy. Toch wel een eigenaardige uitspraak voor een groep die zelf pretenderen New-Wave-Klezmer te maken. Ik had oi-va-voi enkele jaren geleden al eens op Dranouter gezien en vond ze toen beter. Ze gebruikten indertijd minder samples, en kwamen vooral oprechter over. Wat niet wegneemt dat ze nu nog steeds meesterlijke en vooral erg opzwepende klezmer-ska brengen. Hun eerste cd is helaas niet meer te krijgen wegens 'veranderd van platenmaatschappij', maar in het voorjaar zou er een nieuw album uitkomen…
FF-Henk: De jungle-dj in Sophie Solomon heeft weer iets teveel bezit genomen van de violiste Sophie Solomon. De oprichtster van de Londense klezmer-oriëntated band kiest in vergelijking met het concert dat ik twee jaar geleden zag op Dranouter, duidelijk meer voor de beats dan voor de klezmer. Alles zag er perfect gelikt uit. Maar de beleving was gespeeld. Je kunt inderdaad net zo goed bij een dj in een Londense club gaan swingen, want ja 't moet gezegd, dat deed 't...
20.45 uur kleine zaal 013:
Eliza Carthy (VS)
FF-Paul: …In de kleine zaal ging het er rustig en subtiel aan toe bij het concert van Eliza Carthy en haar begeleiders. Ondanks stemproblemen zorgde een zeer ontspannen en humorvolle Carthy voor stemming. Daarbij had ze drie niet misselijke begeleiders meegenomen (Spiers, Boden en ?) die alle ruimte van haar kregen om te excelleren. Een hele mooie uitvoering van "10.000 miles" (met "music for a found harmonium" als geïntegreerde opening) was het hoogtepunt. Veel terechte bijval voor Carthy en begeleiders…
Debout sur le Zinc - foto Martijn Lieffers
21.30 uur uur grote zaal 013:
Debout sur le Zinc (Fr)
FF-Paul: …De verrassing van vorig jaar, sloot het festival af in de grote zaal. Fantastische band waar de spelvreugde van af spat. Het geringe aantal toeschouwers leek ze in het geheel niet te deren. Er gebeurt van alles op het podium. Muzikanten die door elkaar heenlopen en voortdurend lijfelijk contact hebben. Een bassist die bereid is echt tot het uiterste te gaan en die getuige zijn uiterlijk na het concert, en geweldige fysieke prestatie leverde. En dan natuurlijk de muziek. Niet onder een noemer te vangen. Walsen, klezmer, Jiddisch: het komt allemaal voorbij in een tempo dat je naar adem doet snakken. Het publiek lustte er wel pap van…
FF-Henk: …De afsluitende zondag biedt eigenlijk nauwelijks rustmomenten. Van het ene pracht-concert naar het andere. En dat acht uur aan een stuk. Alleen de die-hards haalden nog de swingende afsluiting van Debout sur le Zinc. (…) Hoofdzakelijk dus mee laten slepen in het enthousiasme van deze groep. Lekker geswingd. Na zo'n lang festival met intensief luisteren was het lekker om eens flink uit je bol te gaan. Prachtige band. Verwacht van mij dus geen afgewogen oordeel. Dat heb ik vorig jaar al gegeven en toen vond ik ze ook super-overtuigend. Al die ontzettend aardige Vlamingen die ik in Tilburg sprak waren ook allemaal blij verrast. Niemand van bij ons kent die band, hoorde ik. Zouden ze Debout sur le Zinc in Dranouter over het hoofd gezien hebben?...
DJ.Jak op de site www.folk.tk: …Het festival werd feestelijk afgesloten door de Franse Debout sur le Zinc. Deze groep stond verleden jaar ook al geprogrammeerd, maar toen wel in de kleine zaal. Dat viel toen zo mee dat ze nu hun bij momenten clowneske muziek voor het grote publiek mochten opvoeren. Van gekke walsen tot fuifmuziek in de beste traditie van Les Négresses Vertes, ze deden het allemaal. En bleven maar spelen... Een aanrader voor de zomerfestivals !…